Гіта Уэсекская
Гіта Уэсекская (англ.: Gytha of Wessex; ? — 10 сакавіка 1098, 1107[1]?) — прынцэса англійская, дачка апошняга ўладнага англасаксонскага караля Гаральда II Годвінсана і Элдгіты Лебядзіная шыя.
| Гіта Уэсекская | |
| Нараджэнне | каля 1053 |
|---|---|
| Смерць | 10 сакавіка 1098 ці 1107 |
| Пахаванне | |
| Дынастыя | Годвін Уэсэкскі[d] |
| Бацька | Гаральд II Годвінсан |
| Маці | Эдгіта Лебядзіная шыя[d] |
| Муж | Уладзімір Манамах |
| Дзеці | Мсціслаў Уладзіміравіч, Яраполк Уладзіміравіч, Вячаслаў Уладзіміравіч, Ізяслаў Уладзіміравіч, Святаслаў Уладзіміравіч, Euphemia of Kiev[d] і Юрый Далгарукі |
Пасля гібелі бацькі ў бітве пры Гасцінгсе (1066) уцякла ў Фландрыю, пасля, паводле Саксона Граматыка, разам з некалькімі братамі і сёстрамі жыла ў свайго дзядзькі Свена Эстрыдсана, караля дацкага.
У 1074 пабралася шлюбам з рускім кн. Вальдэмарам (Уладзімірам Манамахам). Маці Мсціслава Вялікага, які ў заходніх крыніцах, следам за дзедам па кудзелі, зваўся Гаральдам.
А. В. Назаранка выказаў гіпотэзу, што Гіта падтрымлівала сувязь з Панцеляймонаўскім кляштаром у Кёльне і ўдзельнічала ў 1-м Крыжовым паходзе разам з Готфрыдам Бульёнскім, памерла і пахаваная ў Палесціне. Паводле іншай версіі, памерла ў Смаленску ў 1107[1].
ПродкіПравіць
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Назаренко А. В. Древняя Русь на международных путях. — М., 2001. ISBN 5-7859-0085-8;
- Пашуто В. Т. Внешняя политика Древней Руси. — М.: Наука, 1968.