Давід Давідавіч Бурлюк
Давід Давідавіч Бурлюк (9 (21) ліпеня 1882, сядзіба Сяміротаўшчына Харкаўскай губерні — 15 студзеня 1967, Хэмптан-Бейз, востраў Лонг-Айленд, штат Нью-Ёрк, ЗША) — расійскі паэт, мастак, адзін з заснавальнікаў расійскага футурызму.
| Давід Давідавіч Бурлюк | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 21 ліпеня 1882[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 15 студзеня 1967[3][1][…] (84 гады) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, мастак, ілюстратар, публіцыст, дзеяч выяўленчага мастацтва |
| Кірунак | Рускі футурызм[d] |
| Жанр | футурызм |
| Мова твораў | руская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў сям’і агранома, вучыўся ў Казанскім і Адэскім мастацкіх вучылічшах. У другу дэбютаваў у 1899. У 1907—1908 Бурлюк сыйшоўся з левымі мастакамі і ўдзельнічаў у мастацкіх выставах. У 1911—1914 займаўся разам з У. У. Маякоўскім у Маскоўскім вучылішчы жывапісу, разьбярства і архітэктуры. Удзельнік футурыстычных зборнікаў «Садок суддзяў», «Аплявуха грамадскаму густу» і інш.
У Першую сусветную вайну Бурлюк не падлягаў прызыву, бо ў яго не было левага вока. Жыл у Маскве, выдаваў вершы, супрацоўнічаў у газетах, пісаў карціны. У 1918—1920 гастраляваў разам з В. Каменскиім і У. Маякоўскім па Урале, Сібіры, Далёкаму Усходу. У 1920 эміграваў у Японію, дзе пражыў два года, вывучаючы культуру Усходу і займаючыся жывапісам.
У 1922 пасяліўся ў ЗША. У Нью-Ёрку Бурлюк развіў актыўнасць у прасавецкі арыентаваных групах і, напісаўшы паэму да 10-годдзя Кастрычніцкай рэвалюцыі, імкнуўся, у прыватнасці, набыць прызнанне ў якасці «бацькі рускага футурызму». Свае зборнікі, брашуры, часопісы Бурлюк выдаваў разам з жонкай Марыяй Нічыпараўнай Бурлюк і праз сяброў распаўсюджваў гэтыя выданні пераважна ў межах СССР.
З 1930 на працягу дзесяцігоддзяў Бурлюк сам выдаваў часопіс «Color and Rhyme» («Колер і рыфма»), часткай на англійскай, часткай на рускай мовах, аб’ёмам ад 4 да 100 старонак, са сваімі маляўнічымі працамі, вершамі, рэцэнзіямі, рэпрадукцыямі футурысцкіх твораў і т. п. У 1956 і ў 1965 гадах наведаў СССР. Нягледзячы на шматразовыя прапановы да выдання ў СССР сваіх твораў, яму не атрымалася надрукаваць ні радка.
Памёр 15 студзеня 1967 года ў г. Хэмптан-Бейз, штат Нью-Ёрк. Яго цела было крэміранава паводле завяшчання і прах развеяны сваякамі над водамі Атлантыкі з борта парома. Першую манаграфію пра Бурлюка напісаў Майкл Голд.
Галерэя
правіць- Фатаграфіі
-
Бурлюк, 1910-я -
Бурлюк (2-гі справа)
- Творы
-
Давід Бурлюк, Бенедыкт Ліўшыц (1911) -
Давід Бурлюк, Вясна (1914) -
Давід Бурлюк, Дохлая поўня (1914) -
Давід Бурлюк, Партрэт Васіля Каменскага (1917)
.jpg)
Зноскі
- ↑ а б The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ БУРЛЮК Давид Давидович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 315–317. — ISBN 5-94848-245-6
- ↑ David Davidovich Burliuk
Спасылкі
правіць- Бурлюк Давід вершы ў Анталогіі рускай паэзіі
- Успаміны сучасніка В. А. Разумнага пра Д. Д. Бурлюка Архівавана 4 лютага 2009.
- Давід Бурлюк на сайце «Свет Марыны Цвятаевай» Архівавана 14 жніўня 2007.
- «Амерыканскія» вершы Архівавана 17 мая 2009. на сайце «Гилея»(недаступная спасылка)
- Успаміны Давіда Бурлюка пра Веліміра Хлебнікава