Дражня (Мінск)
Дра́жня — колішняя вёска на левым беразе ракі Слоўці (Дражні), з 1959 года ў складзе Мінска.
Вёска
Дражня _p3.jpg) Дамы на месцы вёскі Дражня, 2019 г.
Дражня на карце Беларусі ±   | ||||||||||
Гісторыя правіць
У XIX ст. карчма ў Дражні належала Яну Эдварду Ваньковічу. У 1858 годзе фальварак, уласнасць К. Хшчановіч[1]. У 1917 годзе ў Сенніцкай воласці Мінскага павета; 18 двароў, 102 жыхары. За 1—2 км ад Дражні месцілася карчма Дражня Ваньковіча, урочышча Дражня Бабкевіча, урочышча Дражня Хітраво і хутар Дражня[2]. У 1930-я гады ўсе хутары аб’яднаныя ў вёску Дражню. З 1934 года ўваходзіла ў Менскі раён, Сляпянскі сельсавет. У 1959 годзе ўключана ў межы Мінска, у склад Заводскага, з 1977 года Партызанскага раёна[2].
Былыя вясковыя вуліцы атрымалі назву вуліца Дражня, 1-ы, 2-і, 3-і Дражненскі завулак[3]. У канцы 1980-х — пачатку 1990-х вёскі збольшага знесеная, на яе месцы пабудаваны жылы мікрараён Дражня на рагу вуліц Ваўпшасава і Солтыса[3]. Апошнія вясковыя дамы па вуліцы Дражня за тралейбусным дэпо № 5 знесеныя ў 2010-я гады.
Зноскі правіць
- ↑ Памяць 1998, с. 576.
- ↑ а б Минск : энциклопедический справочник 1983, с. 163.
- ↑ а б Сацукевіч І. І., с. 2.
Літаратура правіць
- Дражня // Памяць: Гіст-дакум. хроніка Мінскага р-на / Гал. рэд. Беларус. Энцыкл.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.. — Мінск: БелЭн, 1998. — 640 с.
- Дражня // Минск : энциклопедический справочник / Л. В. Аржаева и др.; редколлегия: И. П. Шамякин (главный редактор) и др.. — Минск: Белорусская Советская Энциклопедия, 1983. — С. 295. — 467 с. — 70 000 экз.
- Рапановіч Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Мінскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мінск: Навука і тэхніка, 1981. — 360 с.
- Сацукевіч І. І. Вёскі, што ўвайшлі ў склад Мінска. — nashapamiac.org. Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2018.