Дрозд-спявун

Дрозд-спявун, пеўчы дрозд, дрозд-пявун (Turdus philomelos) — невялікая пеўчая птушка з сямейства драздовых, жыве ў Еўропе, Малой Азіі і Сібіры.

Дрозд-спявун
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Вераб’інападобныя Падатрад:  Пеўчыя вераб’іныя Інфраатрад:  Passerida Надсямейства:  Muscicapoidea Сямейства:  Драздовыя Род:  Дразды Від:  Дрозд-спявун
Міжнародная навуковая назва
Turdus philomelos Brehm, 1831
Арэал
Месцы гняздоўяў      Круглы год      Месцы зімовак
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22708822
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   563604 NCBI   127946 EOL   1052742 FW   368612

Апісанне

Даўжыня яго цела — 210—250 мм, крыла — 113—122 мм, размах крылаў — 340—390 мм, маса — 55-100 г. Верх галавы, спіны і хваста шакаладна-карычневы, шараваты. Жывот белы, крыху вохрысты па баках. Грудзі жаўтлявыя, як і жывот з выразнымі цёмна бурымі стракацінамі. Падкрылле рудаватае. Палавы і сезонны дымарфізм адсутнічае. Маладыя пафарбаваны больш страката і цьмяна.

Песня дразда складаецца з свіставых флейтавых гукаў, якія паўтараюцца.

Пашырэнне

Арэал: Еўропа, Сібір да воз. Байкал і р. Лены, Малая Азія і Каўказ, поўнач Ірана. Інтрадуцыраваны ў Аўстраліі і Новай Зеландыі. Арэал характарызуе дразда-спявуна як паўночную птушку. Ён актыўна засяляе паўночныя вобласці Скандынаўскага паўвострава, і шматлікі ва Усходнееўрапейскай лесатундры, пранікаючы нават у тундру. Дрозд-спявун актыўна рассяляліся на ўсход. Але ён адсутнічае ў Паўднёвай Еўропе, на астравах Міжземнага мора, хоць там прысутнічаюць прыдатныя для драздоў-спявуноў біятопы.

Пералётны, на поўдні арэала аселы. Месца зімовак: у Паўднёвай і Заходняй Еўропе, у Паўночнай Афрыцы і на Блізкім Усходзе.

Біятоп: розныя тыпы дрэвастояў з падростам і адкрытымі месцамі як у лісцевых, так і хваёвых лясах, часцей краі вялікіх лясоў і непадалёку ад палян і высечак, кусты і дрэвы побач з лугамі, асабліва бярозы, букі, дубы, якія даюць цень і вільгаць, у апошнія гады займае дробныя ўчасткі лесапасадак у сельскагаспадарчых, прамысловых і урбанізаваных ландшафтах, кусты каля чыгункі і ўздоўж дарог, могілкі, паркі, нават у цэнтры гарадоў. У Цэнтральнай Еўропе гняздзіцца да вышыні 2200 м, у Фенаскандыі — да 1000 м над у.м. На Беларусі звычайны на гнездаванні пералётны і транзітна мігрыруючы від.

Асаблівасці біялогіі

Корміцца насякомымі, малюскамі, ягадамі.

Гняздо ладзіць у развілцы галінак або непадалёку ад ствала (на маладых дрэвах), часам у развілцы ніжніх галін высокіх ядлоўцаў, а таксама ў ліянах, на сценах, у ярах або на зямлі сярод густой расліннасці. Яно двухслойнае, як і ў іншых драздоў. Знешняя частка са сцёблаў сухой травы, лісця, моху і лішайнікаў (спарадычна з прымессю сухіх галінак у аснове). Унутраная частка з парахні, без высцілкі. Дыяметр 10-18 см.

Яйкі Turdus philomelos

Яйкі (звычайна 4-5, часам 2-7) пераважна з даволі завостраным вузейшым канцом, светла-блакітныя; з чорнымі або цёмна-бардовымі плямкамі або без іх. Памеры: 27 х 20 мм.

Падвіды

• T. p. philomelos — ад Скандынавіі, Польшчы і ўсходняй часткі Румыніі на ўсход да Заходняй Сібіры і Каўказа;
• T. p. clarkei — Цэнтральная, Заходняя і Паўднёвая Еўропа і Брытанскія астравы;
• T. p. hebridensis — Гебрыды і востраў Скуе;
• T. p. nataliae — Цэнтральная Азія і Іран.

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X