Дропстоўн - слаба акатаны абломак горнай пароды часта буйных памераў, у некалькі метраў па доўгіх восях, а таксама больш дробныя абломкі, да галькі і жвіру, якія выпалі з расталага плавучага лёду (айсберга) у тонкаслаістыя ападкі дна акіяна, мора ці возера [2]. У апошніх - у прыватнасці, пераважна горнакатлавінных ледавіковых азёрах, дропстоўны выпадаюць у асадак у тых выпадках, калі возера ў выніку розных механізмаў апаражняецца, айсберг "садзіцца" на дно (як правіла - плыткаводдзе, або на мель). Ніжэйлеглыя пласты ў выніку выпадзення ў асадак дропстоўна могуць механічна дэфармавацца, а вышэйлеглыя пласты, калі вадаём не спаражніў канчаткова і ў ім працягваецца седыментацыя, плаўна абцякае дропстоўн. Дропстоўны належаць да водналедавіковай эратыкі, і іх паверхня нярэдка захоўвае сляды экзарацыі ў выглядзе загладжанасцей, ледавіковых шрамаў і т. п.

Поле дропстоўнаў на дне познеплейстацэнавага Чуйскага ледавіковага возера. Абс. выш. - Больш за 2000 м. Абс. узрост - каля 15 тыс. гадоў [1]. На заднім плане на борце паўночнай экспазіцыі Чуйскай катлавіны выразна бачныя старажытныя азёрныя тэрасы. Горны Алтай.

Зноскі

  1. Рудой А. Н., Земцов В. А. Новые результаты моделирования гидравлических характеристик дилювиальных потоков из позднечетвертичного Чуйско-Курайского ледниково-подпрудного озера
  2. Міхаіл Рыгоравіч Гросвальд Дропстон. / Гляциологический словарь. Ред. Уладзімір Міхайлавіч Катлякоў.- Л.: Гидрометеоиздат, 1984. — 129.

Спасылкі правіць