Дунсян
Дунся́н (саманазвы: 撒尔塔, манг.: Дуншян ястан, кіт.: 东乡族) — народ, адна з 56 афіцыйных нацыянальных меншасцяў Кітая. Жывуць пераважна ў правінцыі Ганьсу і Сіньцзян-Уйгурскім аўтаномным раёне. Агульная колькасць (2010 г.) - 621 500 чал.
| Дунсян (撒尔塔) | |
| |
| Агульная колькасць | 621500 (2010 г.) |
|---|---|
| Рэгіёны пражывання |  Кітай
|
| Мова | дунсянская |
| Рэлігія | іслам |
| Блізкія этнічныя групы | манголы, дауры, мангоры, бааань, паўночныя югуры |
ПаходжаннеПравіць
Дунсян — мангольскі народ. Згодна дунсянскаму паданню, іх продкі трапілі ў Ганьсу ў XIII ст. разам з войскам Чынгісхана для аховы межаў. У другой палове XIV ст. дунсян прынялі іслам і, такім чынам, вылучыліся з ліку іншых манголаў, якія спавядалі будызм і шаманізм. Сучасная назва народа мае кітайскае паходжанне і значыць "усходняе паселішча" або "насельнікі ўсходняга паселішча". Самі дунсян клічуць сябе сарт або сант.
КультураПравіць
Дунсян жывуць пераважна ў горнай засушлівай мясцовасці. Асноўны традыцыйны занятак — паліўнае земляробства. Вырошчваюць збожжавыя культуры, бульбу, гародніну. Жывёлагадоўля мае дапаможнае значэнне.
Традыцыйныя сельскія сядзібы нагадваюць чатырохкутнік з замкнёным унутраным дваром. Двор адзяляе жытлы ад гаспадарчых памяшканняў. Пабудовы ўзводзяць з гліны і неабпаленай цэглы. У доме абавязкова маецца штучнае ўзняцце кан, якое пакрываюць цыноўкамі і лямцам. На ім спяць, бавяць час, п'юць чай. У мінулым у якасці жытлаў, але часцей гаспадарчых памяшканняў выкарыстоўваліся пячоры.
Дунсянская народная кухня даволі простая. Асноўная ежа — вараная бульба, лапша з гароднінай, ячменныя перапечкі майшу з часныком і спецыямі, густы суп луоба з мясам і гароднінай.
Традыцыйныя мужчынскія строі складаюцца з штаноў, курткі, мяккіх тканных туфляў, кепкі або маленькага капялюшыка. Жаночыя строі ўключаюць кароткі баваўняны халат або кофту з зашпількай на правым боку, штаны, доўгія боцікі. Старыя жанчыны і ўдовы апранаюць белую галаўную павязку, маладыя жанчыны — зялёную, дзяўчаты — белую. Да сярэдзіны XX ст. быў распаўсюджаны звычай спавівання ног у дзяўчат.
МоваПравіць
Мова дунсян знаходзілася ў ізаляцыі ад іншых мангольскіх моў з часоў позняга сярэднявечча, а таму захавала некаторыя архаічныя рысы. Для яе характэрны багатыя лексічныя запазычанні з іранскіх моў і кітайскай мовы. Дыялектных адрозненняў амаль не маецца. Пісьмовасць на аснове кітайскай графікі.
РэлігіяПравіць
Большасць вернікаў — мусульмане-суніты.
СпасылкіПравіць
|
Дунсян на Вікісховішчы |
|---|
- The Dongxiang ethnic minority
- Dongxiang Архівавана 6 сакавіка 2016.