Дыферэнцыял функцыі
Дыферэнцыя́л[1][2][3] (лац.: Differentia — рознасць, адрозненне) — галоўная лінейная частка поўнага прырашчэння функцыі.
Гісторыя
правіцьТэрмін «дыферэнцыял» уведзены Лейбніцам. Першапачаткова ўжывалася для абазначэння «бясконца малой» — велічыні, якая менш усякай канчатковай велічыні і ўсё ж не роўная нулю. Падобны погляд апынуўся нязручным ў большасці раздзелаў матэматыкі за выключэннем нестандартнага аналізу.
Абазначэнні
правіцьЗвычайна дыферэнцыял функцыі пазначаецца . Некаторыя аўтары аддаюць перавагу пазначэнню шрыфтам прамога напісання, жадаючы падкрэсліць, што дыферэнцыял з’яўляецца аператарам.
Дыферэнцыял ў кропцы пазначаецца , а часам , а таксама , калі значэнне ясна з кантэксту.
Адпаведна, значэнне дыферэнцыяла ў кропцы ад можа пазначацца як , а часам , а таксама , калі значэнне ясна з кантэксту.
Выкарыстанне знака дыферэнцыяла
правіць- Знак дыферэнцыяла выкарыстоўваецца ў выражэнні для інтэграла . Пры гэтым часам (і не зусім карэктна) дыферэнцыял уводзіцца як частка вызначэння інтэграла.
- Таксама знак дыферэнцыяла выкарыстоўваецца ў пазначэнні Лейбніца для вытворнай . Гэта абазначэнне матываванае тым, што для дыферэнцыялаў функцыі і аналагічнай функцыі верныя суадносіны
- :
Вызначэнне
правіцьДля функцый
правіцьДыферэнцыял функцыі у кропцы можа быць вызначаны як лінейная функцыя
дзе абазначае вытворную у кропцы .
Такім чынам ёсць функцыя двух аргументаў .
Дыферэнцыял можа быць вызначаны наўпрост, г.зн., без прыцягнення вызначэння вытворнай, як функцыя , якая лінейна залежыць ад , і для якой верныя наступныя суадносіны
Для адлюстраванняў
правіцьДыферэнцыялам адлюстравання у кропцы называюць лінейны аператар такі, што выконваецца ўмова
Звязаныя вызначэння
правіць- Адлюстраванне называецца дыферэнцуемым у кропцы калі вызначаны дыферэнцыял .
Уласцівасці
правіць- Матрыца лінейнага аператара роўная матрыцы Якобі; яе элементамі з’яўляюцца частковыя вытворныя.
- *Адзначым, частковыя вытворныя могуць быць вызначаны ў кропцы, дзе дыферэнцыял не вызначаны.
- Дыферэнцыял функцыі звязаны з яе градыентам наступнымі вызначальнымі суадносінамі
- Аперацыі дыферэнцыявання і інтэгравання з’яўляюцца узаемазваротнымі.
Варыяцыі і абагульненні
правіцьКрыніцы
правіцьЛітаратура
правіць- Гусак А. А. Дыферэнцыя́л у матэматыцы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 299—300. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
- Дыферэнцыя́л // Матэматычная энцыклапедыя / Гал. рэд. В. Бернік. — Мн.: Тэхналогія, 2001. — С. 119—120. — 496 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-458-059-8.
- Руска-беларускі матэматычны слоўнік: [больш за 630 слоў і словазлучэнняў] / Лабачэня, Г. Я., Шчыракоў, А. М.; Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. М. Горкага. — Мн.: МДПІ, 1993. — С. 6. — 21 с. — 100 экз.
- Колмогоров А. Н. Дифференциа́л // Математический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. Ю. В. Прохоров; Ред. Кол.: С. И. Адян, Н. С. Бахвалов, В. И. Битюцков, А. П. Ершов, Л. Д. Кудрявцев, А. Л. Онищик, А. П. Юшкевич. — М.: «Советская энциклопедия», 1988. — С. 188—189. — 847 с. — 150 000 экз.
- Справочник по высшей математике / М. Я. Выгодский. — М.: ACT: Астрель, 2006. — 991, [1] с: ил. — ISBN 5-17-012238-1 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-03651-0 (ООО «Издательство Астрель»). (руск.)
- Г. М. Фихтенгольц «Курс дифференциального и интегрального исчисления»