Дэвід Кэмеран
Дэвід Кэмеран (англ.: David Cameron; нар. 9 кастрычніка 1966, Лондан) — брытанскі палітык, пасля парламенцкіх выбараў 2010 года стаў 75-м прэм’ер-міністрам Вялікабрытаніі. Прадстаўнік Кансерватыўнай партыі.
Кіраўнік Кансерватыўнай партыі ў 2005—2016 гадах, прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі (2010—2016).
БіяграфіяПравіць
Дзяцінства і адукацыя. Пачатак палітычнай кар’ерыПравіць
Нарадзіўся ў сям’і брокера. Між тым ён вядзе сваё паходжанне ад англійскага караля Вільгельма IV (ён з’яўляецца нашчадкам ад аднаго з незаконных атожылкаў гэтага караля). Скончыў Ітонскі каледж і Оксфардскі ўніверсітэт, дзе вывучаў палітыку, філасофію і эканоміку. У Оксфардзе Кэмеран пазнаёміўся з Барысам Джонсанам (у цяперашні час — мэр Лондана).
Пасля сканчэння ўніверсітэта пачаў працу ў даследчым аддзеле Кансерватыўнай партыі, зайючыся таксама падрыхтоўкай выступаў Джона Мэйджара і эканамічнымі пытаннямі. У 1993 годзе Кэмеран пачаў працу ў Міністэрстве ўнутраных спраў (Home Office). На парламенцкіх выбарах 1997 года выбіраўся ад акругі Стаффард, але пацярпеў пашкоджанне.
На парламенцкіх выбарах 2001 года быў абраны ўдзельнікам палаты абшчын ад акругі Уітні, Оксфардшыр. У 2005 годзе пасля сыходу ў адстаўку Майкла Говарда, пад кіраўніцтвам якога партыя прайграла парламенцкія выбары, быў абраны лідарам партыі ў трэцім туры. Падчас яго лідарства ў партыі адбыўся значны рост падтрымкі партыі сярод выбаршчыкаў — на фоне падзення рэйтынгу лейбарыстаў.
У першым туры перадвыбарных дэбатах увесну 2010 года, па выніках апытанняў, прайграў Ніку Клэгу, але перамог у апошнім.
На чале ўрадаПравіць
Увечар 11 мая 2010 года прэм’ер-міністр Гордан Браўн абвясціў аб сваім сыходзе з пастоў кіраўніка ўрада і лідара Лейбарысцкай партыі. У той жа вечар прапанову Каралевы аб фарміраванні ўраду атрымаў Дэвід Кэмеран, партыя якога набрала найбольшы лік мандатаў на парламенцкіх выбарах 6 мая 2010 года (але не атрымала абсалютнай большасці ў парламенце). Кэмеран абвясціў аб намеры сфарміраваць кіравальную кааліцыю з ліберал-дэмакратамі.
12 мая 2010 года, упершыню ў пасляваеннай гісторыі Брытаніі, быў сфарміраваны кааліцыйны ўрад; лідар ліберальных дэмакртаў Нік Клэг заняў пост намесніка прэм’ер-міністра.
Дэвід Кэмеран выступіў за правядзенне рэферэндуму аб членстве Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Падчас дэбатаў перад рэферэндумам выступаў за захаванне Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Паводле вынікаў рэферэндуму аб членстве Брытаніі ў ЕС, які адбыўся 23 чэрвеня 2016 года, перамогу атрымалі прыхільнікі выхаду каралеўства з Еўрапейскага саюза. Пасля апублікавання вынікаў прэм’ер-міністр Дэвід Кэмеран выступіў са зваротам да нацыі, дзе паведаміў пра сваю адстаўку[9].
13 ліпеня 2016 года Дэвід Кэмеран сышоў у адстаўку. Пераемнікам Кэмерана стала кіраўнік МУС Вялікабрытаніі Тэрэза Мэй.
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #13289016X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
- ↑ http://www.nytimes.com/2010/05/12/world/europe/12cameron.html
- ↑ https://www.biographyonline.net/politicians/uk/david-cameron.html
- ↑ https://ethnicelebs.com/david-cameron
- ↑ а б в г д е Lundy D. R. The Peerage
- ↑ а б в г д е ё Kindred Britain
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Дэвід Кэмеран абвясціў пра рашэнне сысці ў адстаўку
СпасылкіПравіць
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дэвід Кэмеран
- Афіцыйны сайт