Дэвід Кэмеран

Дэвід Кэмеран (англ.: David Cameron; нар. 9 кастрычніка 1966, Лондан) — брытанскі палітык, пасля парламенцкіх выбараў 2010 года стаў 75-м прэм’ер-міністрам Вялікабрытаніі. Прадстаўнік Кансерватыўнай партыі.

Дэвід Кэмеран
брыт. англ.: David Cameron
David Cameron official.jpg
Cameron of Lochiel arms.svg
лідар Кансерватыўнай партыі[d]
6 снежня 2005 — 11 ліпеня 2016
Папярэднік Michael Howard[d]
Пераемнік Тэрэза Мэй
Першы лорд Казначэйства Вялікабрытаніі[d]
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
міністр цывільнай службы Вялікабрытаніі[d]
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
лідар апазіцыі Вялікабрытаніі[d]
6 снежня 2005 — 11 мая 2010
Папярэднік Michael Howard[d]
Пераемнік Harriet Harman[d]
75-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
Shadow Secretary of State for Education[d]
6 мая 2005 — 6 снежня 2005
Папярэднік Tim Collins[d]
Пераемнік David Willetts[d]
дэпутат 56-га парламента Вялікабрытаніі[d]
7 мая 2015 — 12 верасня 2016
дэпутат 55-га парламента Вялікабрытаніі[d]
6 мая 2010 — 30 сакавіка 2015
дэпутат 54-га парламента Вялікабрытаніі[d]
5 мая 2005 — 12 красавіка 2010
дэпутат 53-га парламента Вялікабрытаніі[d]
7 чэрвеня 2001 — 11 красавіка 2005
Нараджэнне 9 кастрычніка 1966(1966-10-09)[1][2][…] (56 гадоў)
Імя пры нараджэнні брыт. англ.: David William Donald Cameron
Бацька Ian Donald Cameron[d][6][7]
Маці Mary Fleur Mount[d][6][7]
Жонка Samantha Cameron[d][7][8]
Дзеці Ivan Reginald Ian Cameron[d][6][7], Nancy Gwen Beatrice Cameron[d][6][7], Arthur Elwen Cameron[d][6][7] і Florence Rose Endellion Cameron[d][6][7]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, удзельнік міжнароднага форуму
Аўтограф Accession Treaty 2011 David Cameron signature.svg
Узнагароды
Сайт davidcameronoffice.org(англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кіраўнік Кансерватыўнай партыі ў 2005—2016 гадах, прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі (2010—2016).

БіяграфіяПравіць

Дзяцінства і адукацыя. Пачатак палітычнай кар’ерыПравіць

Нарадзіўся ў сям’і брокера. Між тым ён вядзе сваё паходжанне ад англійскага караля Вільгельма IV (ён з’яўляецца нашчадкам ад аднаго з незаконных атожылкаў гэтага караля). Скончыў Ітонскі каледж і Оксфардскі ўніверсітэт, дзе вывучаў палітыку, філасофію і эканоміку. У Оксфардзе Кэмеран пазнаёміўся з Барысам Джонсанам (у цяперашні час — мэр Лондана).

Пасля сканчэння ўніверсітэта пачаў працу ў даследчым аддзеле Кансерватыўнай партыі, зайючыся таксама падрыхтоўкай выступаў Джона Мэйджара і эканамічнымі пытаннямі. У 1993 годзе Кэмеран пачаў працу ў Міністэрстве ўнутраных спраў (Home Office). На парламенцкіх выбарах 1997 года выбіраўся ад акругі Стаффард, але пацярпеў пашкоджанне.

На парламенцкіх выбарах 2001 года быў абраны ўдзельнікам палаты абшчын ад акругі Уітні, Оксфардшыр. У 2005 годзе пасля сыходу ў адстаўку Майкла Говарда, пад кіраўніцтвам якога партыя прайграла парламенцкія выбары, быў абраны лідарам партыі ў трэцім туры. Падчас яго лідарства ў партыі адбыўся значны рост падтрымкі партыі сярод выбаршчыкаў — на фоне падзення рэйтынгу лейбарыстаў.

У першым туры перадвыбарных дэбатах увесну 2010 года, па выніках апытанняў, прайграў Ніку Клэгу, але перамог у апошнім.

На чале ўрадаПравіць

Увечар 11 мая 2010 года прэм’ер-міністр Гордан Браўн абвясціў аб сваім сыходзе з пастоў кіраўніка ўрада і лідара Лейбарысцкай партыі. У той жа вечар прапанову Каралевы аб фарміраванні ўраду атрымаў Дэвід Кэмеран, партыя якога набрала найбольшы лік мандатаў на парламенцкіх выбарах 6 мая 2010 года (але не атрымала абсалютнай большасці ў парламенце). Кэмеран абвясціў аб намеры сфарміраваць кіравальную кааліцыю з ліберал-дэмакратамі.

12 мая 2010 года, упершыню ў пасляваеннай гісторыі Брытаніі, быў сфарміраваны кааліцыйны ўрад; лідар ліберальных дэмакртаў Нік Клэг заняў пост намесніка прэм’ер-міністра.

Дэвід Кэмеран выступіў за правядзенне рэферэндуму аб членстве Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Падчас дэбатаў перад рэферэндумам выступаў за захаванне Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Паводле вынікаў рэферэндуму аб членстве Брытаніі ў ЕС, які адбыўся 23 чэрвеня 2016 года, перамогу атрымалі прыхільнікі выхаду каралеўства з Еўрапейскага саюза. Пасля апублікавання вынікаў прэм’ер-міністр Дэвід Кэмеран выступіў са зваротам да нацыі, дзе паведаміў пра сваю адстаўку[9].

13 ліпеня 2016 года Дэвід Кэмеран сышоў у адстаўку. Пераемнікам Кэмерана стала кіраўнік МУС Вялікабрытаніі Тэрэза Мэй.

Зноскі

СпасылкіПравіць