Дэн Сяапін
Дэн Сяапін[5] (22 жніўня 1904 — 19 лютага 1997) — дзяржаўны, палітычны і ваенны дзеяч Кітая. Палітык-рэфарматар, дзеяч Камуністычнай партыі Кітая; хоць ніколі не займаў пост кіраўніка краіны, але быў фактычным кіраўніком Кітая з канца 1970-х да пачатку 1990-х гг.
| Дэн Сяапін 邓小平 | ||||
 | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 20 сакавіка 1978 — 27 чэрвеня 1983 | ||||
| Папярэднік: | Чжоу Эньлай | |||
| Пераемнік: | Дэн Інчаа | |||
| ||||
| 7 лістапада 1976 — 24 чэрвеня 1989 | ||||
| Папярэднік: | Хуа Гафэн | |||
| Пераемнік: | Цзян Цзэмінь | |||
| ||||
| 27 чэрвеня 1981 — 24 чэрвеня 1989 | ||||
| Папярэднік: | Хуа Гафэн | |||
| Пераемнік: | Цзян Цзэмінь | |||
| ||||
| 4 студзеня 1975 — 10 верасня 1980 | ||||
| Прэм’ер-міністр: | Чжаа Цзыян (1980—1988) Лі Пэн (з 1988) | |||
| Папярэднік: | Лін Бяа | |||
| Пераемнік: | Вань Лі | |||
| Партыя: | ||||
| Адукацыя: | ||||
| Дзейнасць: | палітык, журналіст, дыпламат | |||
| Веравызнанне: | Атэіст | |||
| Нараджэнне: | 22 жніўня 1904[1][2][3]
| |||
| Смерць: | 19 лютага 1997[4] (92 гады) | |||
| Жонка: | Чжан Сіюань[d], Цзінь Вэін[d] і Чжа Лінь[d] | |||
| Дзеці: | Дэн Пуфан[d], Дэн Нань[d], Дэн Ронг[d] і Дэн Чжыван[d] | |||
Змест
БіяграфіяПравіць
Нарадзіўся ў правінцыі Сычуань. На пач. 1920-х гадоў вучыўся і працаваў у Францыі. 3 1924 член Кампартыі Кітая. У 1925—27 вучыўся ў СССР. Удзельнік Вялікага паходу Кітайскай Чырвонай арміі (1934—36). У час антыяпонскага супраціўлення (1937—45) кіраваў баявымі аперацыямі.
3 1952 неаднаразова займаў пост намесніка прэм'ера Дзяржаўнага савета КНР. У 1977—80 начальнік Генштаба Народна-вызваленчай арміі. У 1983—90 Старшыня Цэнтральнага ваеннага савета КНР (фактычна галоўнакамандуючы арміяй). 3 1945 член ЦК КПК, у 1956—66 генеральны сакратар ЦК партыі. Рэпрэсіраваны ў перыяд «культурнай рэвалюцыі».
Пасля 1978 фактычна вызначаў палітыку краіны, быў ініцыятарам курсу на правядзенне эканамічных рэформ, будашніцтва сацыялізму з кітайскай спецыфікай. Вывеў Кітай з руін «культурнай рэвалюцыі», добраахвотнай самаізаляцыі, садзейнічаў прытоку заходніх інвестыцый, нармалізацыі адносін Кітая з СССР і ЗША, паставіў краіну на рэйкі рыначных рэформ ва ўмовах захавання сацыялістычнай ідэалогіі і дзяржаўнага кантролю, што прывяло краіну да эканамічнага буму.
Успадкаваўшы разбураны сацыяльнымі і палітычнымі канфліктамі Кітай пасля «культурнай рэвалюцыі», Дэн стаў ядром другога пакалення кітайскіх кіраўнікоў. Ён стаў інструментам ўкаранення новага мыслення, распрацаваў прынцып «сацыялізму з кітайскай спецыфікай», стаў ініцыятарам эканамічных рэформаў у Кітаі і зрабіў краіну часткай сусветнага рынку. Ён заклаў асновы для эканамічнага развіцця Кітая, што дазволіла Кітаю атрымаць рэпутацыю краіны з самой хуткарослай эканомікай у свеце.
У 1990 пакінуў дзяржаўныя пасады, але захаваў ролю духоўнага лідара КНР.
Зноскі
- ↑ Immanuel C.Y. Hsü The Rise of Modern China — 6 — USA: OUP, 2000. — P. 974. — 1136 p. — ISBN 978-0-19-512504-7
- ↑ Deng Xiaoping // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deng Xiaoping // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Напісанне імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.6., Мн., 1998, С.353.
ЛітаратураПравіць
- Раманоўскі І. Ф. Дэн Сяапін // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — 576 с.: іл. ISBN 985-11-0106-0 (т. 6), ISBN 985-11-0035-8
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дэн Сяапін
| Папярэднік: Хуа Гафэн |
Старшыня Цэнтральнага ваеннага савета КНР 1981–1989 |
Пераемнік: Цзян Цзэмінь |
Шаблон:Time Persons of the Year 1976-2000 Шаблон:Культурная рэвалюцыя Шаблон:Міністры фінансаў КНР