Ежы Мікалай Гільзен

Ежы Мікалай Гільзен
Ежы Мікалай Гільзен
	;
	;
каталіцкі біскуп[d]
	з 13 лютага 1746
дыяцэзіяльны біскуп[d]
	3 верасня 1744 — 29 студзеня 1763
Дыяцэзія	Смаленская дыяцэзія
Папярэднік	Багуслаў Корвін-Гасеўскі
Пераемнік	Габрыэль Вадзынскі
Нараджэнне	6 снежня 1692; Дагда, Інфлянцкае ваяводства, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Смерць	24 красавіка 1775 (82 гады); Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства[d], Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Дынастыя	Род Гільзенаў[d]
Бацька	Ежы Канстанцін Гільзен[d]
Маці	Ганна Рэгіна Шімельпфеніг фон дэр Ое[d]
Узнагароды

Ежы Мікалай Гільзен (польск.: Jerzy Mikołaj Hylzen; 6 снежня 1692, Дагда — 24 красавіка 1775, Варшава) — вялікалітоўскі рымска-каталіцкі і дзяржаўны дзеяч, пісьменнік і перакладчык.

БіяграфіяПравіць

З шляхецкага роду Гільзенаў. 11 кастрычніка 1738 года абраны канцлерам Віленскага капітула. З дапамогай Сапегаў як рэгент каралеўскай канцылярыі стаў 10 чэрвеня 1740 года пісарам вялікім літоўскім. Прызначаны смаленскім біскупам 13 лютага 1746 года (паводле іншых звестак, 10 мая 1745^[2]). У 1758 перадаў кіраўніцтва ў дыяцэзіі каад’ютару Габрыэлю Вадзынскаму. У 1759 годзе ўзнагароджаны Ордэнам Белага Арла. 17 ліпеня 1763 года адмовіўся ад кіравання дыяцэзіяй.

Wojna duchowna Wawrzyńca Scupoli (1746)
Opisanie historyczne obyczajów pierwszych chrześcijan według Klaudiusza Fleury (1746)
Reguły kazań (1747)
Pisma Bożego… wybrane rozdziały (1755)

↑ ^1,0 ^1,1 Jerzy Mikołaj Hylzen h. własnego // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
↑ David M. Cheney. Bishop Jerzy Mikołaj Hylzen (Catholic-Hierarchy)