Ежы Феліцыян Сапега
Юрый (Ежы) Феліцыян Сапега (люты 1680 — 3 верасня 1750) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-маёр Літоўскага войска (1708), ваявода мсціслаўскі (з 1742).
| Юрый Феліцыян Сапега | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Jerzy Felician Sapieha | |||||||
 Герб «Ліс» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Міхал Юзаф Масальскі | ||||||
| Пераемнік | Ігнацы Сапега | ||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
магчыма люты 1680[1][2] |
||||||
| Смерць | 3 верасня 1750[3][1][…] (70 гадоў) | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Сапегі | ||||||
| Бацька | Францішак Стэфан Сапега[2] | ||||||
| Маці | Ганна Крысціна з Любамірскіх[d][2] | ||||||
| Жонка | Кацярына з Радаміцкіх[d][2] | ||||||
| Дзеці | Марыяна з Сапегаў[d][4] і Крысціна з Сапегаў[d][4] | ||||||
| Адукацыя | |||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
Трымаў Вількаўскае староства.
Біяграфія
правіцьЗ чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Францішка Стэфана і Ганны Крысціны з Любамірскіх. Меў братоў Яна Казіміра і Юзафа Францішка.
Навучаўся ў езуіцкім калегіуме ў Брунсбергу і за мяжой. У Вялікую Паўночную вайну стаў на бок Станіслава Ляшчынскага, атрымаў ад яго пасаду кухмістра вялікага літоўскага (1709). Пазней перайшоў да Аўгуста Моцнага. Узяў удзел у антыкаралеўскай Віленскай канфедэрацыі (1716), быў палкоўнікам Навагрудскага ваяводства[5].
Абіраўся паслом на соймы 1720, 1724, 1729, 1732, 1733 і 1738, быў маршалкам Галоўнага Трыбунала ў 1717.
У 1733 падтрымаў абранне на прастол Станіслава Ляшчынскага, да самай абдыкацыі належаў да найбліжэйшых да манарха асоб. Пазней вызнаў каралём і вялікім князем Аўгуста Саса.
Зноскі
- ↑ а б Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 196. — ISBN 978-83-65880-76-5
- ↑ а б в г д Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 68. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ Jerzy Felicjan Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
- ↑ а б Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 73. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ ЭнцВКЛ 2005.
Літаратура
правіць- Мацук А. Сапега Ежы Феліцыян // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 541. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.