Жан-Франсуа Лесюёр

Жан-Франсуа Лесюёр (фр.: Jean-François Lesueur або Le Sueur), таксама Лесюэр (15 лютага 1760, маёнтак Друка-Плесель каля Абвіля — 6 кастрычніка 1837, Парыж) — французскі кампазітар і музыказнаўца, дырыжор, музычны крытык і музычны педагог, прафесар парыжскай кансерваторыі, аўтар опер і духоўных твораў.

Жан-Франсуа Лесюёр
фр.: Jean-François Lesueur
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	15 лютага 1760(1760-02-15)[…]
Месца нараджэння	Друка[d], canton of Abbeville-Nord[d], Акруга Абвіль, дэпартамент Сома, рэгіён Пікардыя, Францыя
Дата смерці	6 кастрычніка 1837(1837-10-06)[…] (77 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Краіна	Францыя
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	кампазітар, музыказнавец, музычны педагог
Жанры	опера і класічная музыка
Выхаванцы	Гектар Берліёз, Амбруаз Тама, Антуан Мармантэль і Напалеон-Анры Рэбер
Грамадская дзейнасць
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d] (10 чэрвеня 1837)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У дзяцінстве быў царкоўным пеўчым спачатку ў Абвіле, затым у Ам’ене. Працаваў харавым дырыжорам у Дыжоне, Ле-Мане і Туры; з 1786 года ўзначальваў капэлу Сабору Парыжскай Божай Маці. З 1793 года прафесар, затым інспектар Нацыянальнага музычнага інстытута (з 1795 — кансерваторыя). У 1790-я гады Лесюёр звярнуўся да опернага жанру. У гады Вялікай французскай рэвалюцыі стварыў шэраг харавых песень і гімнаў для масавых свят, у тым ліку «Песня трыумфаў Французскай рэспублікі». У перыяд консульства Напалеона быў прызначаны прыдворным капельмайстрам. У 1818 годзе вярнуўся ў кансерваторыю. Сярод вучняў — Г. Берліёз, Ш. Гуно, А. Тама і А. Мармантэль. Пахаваны на могілках Пер-Лашэз (участак 11).