Зіновій Іосіфавіч Бабій

Зіновій Іосіфавіч Бабій
Зено́вій Бабі́й
Зіновій Іосіфавіч Бабій; Зено́вій Бабі́й
Дата нараджэння	27 студзеня 1935
Месца нараджэння	Падсадкі, Львоўскі павет[d], Львоўскае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Дата смерці	28 ліпеня 1984 (49 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Краіна	СССР;
Альма-матар	Львоўскі музычны каледж[d];
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь;
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперны спявак
Пеўчы голас	тэнар
Інструменты	вакал[d]
Узнагароды

Зіновій Іосіфавіч Бабій (27 студзеня 1935, Падсадкі, Львоўскі павет, Львоўскае ваяводства, Польшча — 27 ліпеня 1984, Мінск) — беларускі оперны спявак (лірыка-драматычны тэнар), акцёр. Народны артыст БССР (1964)^[1], пры жыцці яго называлі «Беларускі Арфей» або «Наш Каруза»^[2].

БіяграфіяПравіць

Нарадзіўся 27 студзеня 1935 года ў в. Підсадкы Львоўскага павета Львоўскага ваяводства Польскай Рэспублікі.

Вучыўся ў Кіеўскай(1957—1959)^[1] і Беларускай кансерваторыях, працаваў у ансамбле песні і танца Прыкарпацкай ваеннай акругі, оперных тэатрах Кіева і Львова^[1]. У 1963—1977 гадах — саліст Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі^[1].

Памёр 27 ліпеня 1984 года ў Мінску. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

ТворчасцьПравіць

Характару голасу і артыстычнай індывідуальнасці спевака ў найбольшай ступені адпавядалі партыі драматычнага плана^[1].

Талент і майстэрскае валоданне голасам дазволілі артысту ствараць непаўторныя вобразы на сцэне. У класічных операх гэта — Фаўст («Фаўст (руск.) (бел.» Ш. Гуно), Хазэ («Кармэн» Ж. Бізэ), Каварадосі і Рудольф («Тоска (руск.) (бел.» і «Багема (руск.) (бел.» Д. Пучыні), Каніо («Паяцы (руск.) (бел.» Р. Леанкавала), Турыду («Сельскі гонар (руск.) (бел.» П. Масканьі); у творах рускіх кампазітараў — Герман («Пікавая дама» П. Чайкоўскага), Арэст («Арэстэя (руск.) (бел.» С. Танеева (руск.) (бел.); у операх нацыянальнага рэпертуару — Сяргей («Алеся» Я. Цікоцкага)^[1].

У операх Д. Вердзі шэдэўрамі вакальнага мастацтва ў выкананні З. Бабія сталі партыі Манрыка («Трубадур»), Радамеса («Аіда»), Герцага («Рыгалета») і, адна з лепшых, партыя Атэла («Атэла (руск.) (бел.»)^[1].

Апроч гэтага, артыст меў вялікі канцэртны рэпертуар^[1], які ўключаў 18 сольных праграм з твораў розных эпох і стыляў.

Гастраляваў у Балгарыі, Венгрыі, ГДР, Польшчы, Францыі, Канадзе^[1].

ПамяцьПравіць

23 студзеня 2010 года на сцэне Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь адбыўся спектакль «Трубадур» Дж. Вердзі, прысвечаны 75-годдзю З. Бабія.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Бабий Зиновий Иосифович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 35. — 737 с.
↑ Адкрытае сэрца Зіновія Бабія

ЛітаратураПравіць

Масляк Н. М. Бабій Зиновій Йосипович // Енциклопедія сучасної України. — Т. 2. — К., 2003. — С. 29.
Мистецтво України: Біографічний довідник / За редакцією А. В. Кудрицького. — К., 1997. — С. 32.

СпасылкіПравіць

Фатаграфіі З. Бабія

[БС-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Бабий Зиновий Иосифович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 35. — 737 с.

[2] Адкрытае сэрца Зіновія Бабія

[1]

[2]

Зіновій Іосіфавіч Бабій Зено́вій Бабі́й
Дата нараджэння	27 студзеня 1935(1935-01-27)
Месца нараджэння	Падсадкі, Львоўскі павет^[d], Львоўскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дата смерці	28 ліпеня 1984(1984-07-28) (49 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Краіна	СССР
Альма-матар	Львоўскі музычны каледж^[d]
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперны спявак
Пеўчы голас	тэнар
Інструменты	вакал^[d]
Узнагароды