Калавуравічы

Калавуравічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Пінскі
Сельсавет	Калавуравіцкі
Каардынаты	52°05′05″ пн. ш. 26°29′52″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1524
Насельніцтва	▼113 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 165
Паштовыя індэксы	225727
Аўтамабільны код	1
СААТА	1254840021
	Калавуравічы на Вікісховішчы

Калаву́равічы^[1] (трансліт.: Kalavuravičy, руск.: Калауровичи) — вёска ў Пінскім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Калавуравіцкага сельсавета. За 39 км на ўсход ад Пінска, за 214 км ад Брэста^[2].

З 16 красавіка 1973 года цэнтр сельсавета^[3].

Назва

У балцка-літоўскіх двухасноўных імёнах вядомыя асновы Kal-, Ur-^[4].

Структурна блізкая аснове Kal- аснова Kil- у імені Уркіл (< Ur-kilas), якое засведчана Попісам 1528 года сярод ашмянскага баярства («Ян Уркилъ»).

У імені тыпу Kal-a-uras (з націскам на першы склад) паміж асновамі — устаўны -а-, які вядомы ў балцка-літоўскіх двухасноўных імёнах (Kal-a-minas, Skal-a-mintas і інш.). Ад імя Mant-a-galas, напрыклад, былы тапонім Мантагалішкі (быў каля Лынтупаў, бліжэйшая вёска цяпер Гродзі).

Адсюль, больш аўтэнтычная форма тапоніма, лепш адпаведная яго іменнай крыніцы, — Калауравічы, без пазнейшага ўстаўнога -в-, якога вымагаюць правілы вымаўлення беларускай мовы.

Гісторыя

Вядома прынамсі з 1567 года як уладанне роду Калавураў гербу «Астоя».

Насельніцтва

1998 год — 264 жыхары, 104 двары^[2].

Славутасці

Капліца

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Калау́равічы
↑ ^а ^б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.
↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 16 красавіка 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 17 (1391).
↑ Z. Zinkevičius. Lietuvių asmenvardžiai. Vilnius, 2008. C. 99, 153.

Літаратура

Калавуравічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7). — С. 447.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Калавуравічы

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Калау́равічы

[БЭ7-2] а ^б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.

[3] Рашэнне выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 16 красавіка 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 17 (1391).

[4] Z. Zinkevičius. Lietuvių asmenvardžiai. Vilnius, 2008. C. 99, 153.

[1]

[2]

[3]

[4]