Калімійскі перыяд (англ.: Calymmian period, ад стар.-грэч.: κάλυμμα — «покрыва») — першы геалагічны перыяд мезапратэразойскай эры, які доўжыўся 1600—1400 мільёнаў гадоў таму (хранаметрычная датыроўка, а не базуецца на стратыграфіі) [1].

Перыяд характарызуецца пашырэннем існуючых асадкавых чахлоў і з’яўленнем новых кантынентальных пліт у выніку адкладання асадкаў на новых кратонах.

У ходзе калімія каля 1500 мільёнаў гадоў таму распаўся суперкантынент Калумбія.

Заўвагі

правіць
  1. Международная стратиграфическая шкала (версия за август 2012) на сайте Международной комиссии по Стратиграфии

Літаратура

правіць
  • Иорданский Н. Н. Развитие жизни на земле. — М.: Просвещение, 1981.
  • Короновский Н. В., Хаин В. Е., Ясаманов Н. А. Историческая геология : Учебник. — М.: Академия, 2006.
  • Ушаков С. А., Ясаманов Н. А. Дрейф материков и климаты Земли. — М.: Мысль, 1984.
  • Ясаманов Н. А. Древние климаты Земли. — Л.: Гидрометеоиздат, 1985.
  • Ясаманов Н. А. Популярная палеогеография. — М.: Мысль, 1985.