Кана Галілейская

месца, дзе Ісус пераўтварыў ваду ў віно падчас шлюбнага вяселля

Кана Галілейская — вядомае з Бібліі паселішча ў Галілеі, якое некалькі разоў згадваецца ў Евангеллі ад Яна, у тым ліку дзе адбыўся шлюб і дзе Ісус здзейсніў Свой першы цуд: пераўтварэнне вады ў віно.

Царква вянчання ў Кафр-Кане, якая, як лічыцца, была пабудавана на месцы шлюбнага вяселля

Біблейскія спасылкі

правіць

Сярод хрысціян і даследчыкаў Новага Запавету Кана вядомая як месца, дзе, у адпаведнасці з Евангеллем ад Яна, Ісус здзейсніў Свой першы публічны цуд, ператварыўшы ваду ў віно на свяце вяселля (Ян 2: 1-11), калі віно, падрыхтаванае жаніхом, скончылася. Хоць ні адно з сінаптычных Евангелляў не апісвае падзею, большасць хрысціянскіх даследчыкаў лічыць, што гэта першы публічны цуд Ісуса.

Іншыя біблейскія спасылкі на Кану таксама падаюцца згодна з Евангеллем ад Яна. У Ян. 4:46 згадваецца Ісус, Які наведвае Кану, калі Яго папрасілі вылечыць сына царадворца з Капернаума. У Ян. 21:2 згадваецца Нафанаіл (звычайна атаясамліваецца з Варфаламеем), які прыходзіць з Каны. Кніга Ісуса Навіна згадвае адзін горад (19:28) і адзін ручай (16:8; 17:9) з імем Кана — верагодна, Кана ў Галілеі.

Іншыя спасылкі

правіць
 
Карта Ніжняй Галілеі з магчымым знаходжаннем Каны: сіняя — Кафр-Кана, чырвоная — Хірбет Кана

У свецкай гісторыі, летапісе асірыйскага цара Тыглатпаласара III, які заваяваў Галілею ў 733 г. да н.э., утрымліваецца дрэнна захаваны спіс гарадоў, у якім пазначана нейкая Кана. З гэтай Каны было ўзята 650 палонных. Тым не менш, перагледжаная транслітарацыя паказала, што адзіны добра захаваны склад у назве — Kу, а не Ka.

Іосіф Флавій некалькі разоў згадвае Кану, у кантэксце Галілеі ёсць дзве згадкі з яго аўтабіяграфіі. Адзін раз пад такой назвай узгадана месца на дарозе з паселішча Юлія; другі раз — месца, дзе ён пражываў, на адлегласці аднаго дня пешай хады ад Тыверыяды.

Назва, магчыма, пайшла ад яўрэйскай або арамейскай мовы і значыць альбо «трыснёг», альбо «гняздо».

Месцазнаходжанне

правіць

Згодна з традыцыяй, пачынаючы з VIII стагоддзя, Кана атаясняецца з сучасным арабскім паселішчам Кафр-Кана, ла падножжа Назарэцкага ўзвышша, каля 7 км на паўночны ўсход ад Назарэта. У горадзе ёсць царква вянчання, пабудаваная, паводле падання, на месцы біблейскіх падзей.

Разбураная вёска Хірбет Кана на поўначы даліны Бейт Нетофа знаходзіцца ад апошняй на адлегласці каля 9 кіламетраў на поўнач і таксама была месцам паломніцтваў, пачынаючы з XII стагоддзя. Яе арабская назва Кана-эль-Джаліль, хоць і мае паралелі з Евангеллем ад Яна, але можа мець больш старажытны сэнс.