Канстанцін Васільевіч Пупараў
Канстанцін Васільевіч Пупараў (руск.: Константин Васильевич Пупарев; 1803 — 24 снежня 1873, Цвер) — рускі ўрач-акушэр, імя якога носіць адна[1] з прыкмет смерці ад пераахалоджвання, што выкарыстоўваецца ў судовай медыцыне для вызначэння прычыны і тэрміну смерці.
Канстанцін Васільевіч Пупараў | |
---|---|
руск.: Константин Васильевич Пупарев | |
Дата нараджэння | 1803 |
Дата смерці | 24 снежня 1873 (5 студзеня 1874) |
Месца смерці | |
Род дзейнасці | урач, акушэр, урач-пісьменнік |
Альма-матар |
Біяграфія
правіцьСын купца. Вучыўся ў Вяцкай гімназіі , а з 1825 года — у Казанскім універсітэце, у 1829 годзе быў узнагароджаны срэбным і залатым медалямі і скончыў курс са званнем лекара I аддзялення. У тым жа годзе Пупараў быў пасланы на барацьбу з халернай эпідэміяй у Арэнбург, а потым — у Казань, з 1831 года быў лекарам Чыстапальскага павета Казанскай губерні, з 1841 года — гарадавым лекарам у Казані, з 1844 года — павятовым лекарам у Царовакакшайску і затым — урачом у маёнтку Бахмецева ў Чыстапальскім павеце. У 1845 годзе Пупараў атрымаў у Казанскім універсітэце званне інспектара ўрачэбнай управы, а ў наступным годзе — званне акушэра ў Медыка-Хірургічнай Акадэміі ў Пецярбургу. З 1846 года ён быў акушэрам Яраслаўскага медычнага кіравання, з 1847 года — інспектарам Вятского медычнага кіравання, а з 1851 года займаў такую ж пасаду ў Цверы; звольнены ў 1866 годзе і пражыў у Цверы да смерці.
Навуковая дзейнасць
правіцьНадрукаваў наступныя навуковыя працы і медыцынскія тэксты:
- «Описание хода повальной болезни, называемой холерою, открывшейся в 1829 году с наступлением осени в Оренбурге и его уезде, с изложением способа лечения», СПб. 1829
- «Вопрос о медалях, данных Маркусу и Янишу за холеру» — «Друг Здравия» 1834 г., № 7
- «Опухоль суставов, после инфлуэнцы, отчасти излеченная ваннами из барды» — «Друг Здравия» 1834 г., № 8
- «Рак желудка и продырявление его оболочек» — «Друг Здравия» 1834 г., № 10
- «Свободные мозговые косточки» — «Друг Здравия», 1839 г., № 46
- «Втянутие яичек к брюшному кольцу, как признак смерти от замерзания» — «Друг Здравия», 1847 г., № 43
- «Зерна Рагульника, как вспомогательное средство в холере» — «Друг Здравия», 1853 г., № 5
- «Уродливость с трещиной брюшных покровов» — «Военно-Мед. Журн.», 1853 г., ч. 61, кн. 2
- «Кашинские минеральные источники, Тверской губернии, в г. Кашине», опис. 1859 г. и пр.; Тверь. 1863 г.
- «Сведения о промышленности пьявками в Погорелом Городище, Тверской губ.» — «Тверские Губ. Ведом.» 1863 г.
- «Сведения о погоде в г. Твери» — «Тверские Губ. Ведом.», 1869 г.
- «Простонародные названия растений в Тверской губ.» — «Тверские Губ. Ведом.», № 33, 34, 41, 44 и 47
- «Народное наставление о мерах к лечению сибирской язвы, или огневика» — «Тверские Губ. Ведом.»; отдельн. оттиски. Тверь.
Зноскі
Літаратура
правіць- Пупарев, Константин Васильевич // Русский биографический словарь : в 25-ти томах. — СПб.—М., 1896—1918. (руск.)
- Л. Ф. Змеев, «Русские врачи-писатели», тетр. II и III и 2 дополн., СПб. 1886, 1887 и 1892 гг.
- А. И. Михайловский, «Преподаватели, учившиеся и служившие в Имп. Казан. Унив.» (1804—1904), ч. І, вып. І. Казань. 1901 г.
- «Дневник Общ. врачей г. Казани», 1874 г., № 2, стр. 17
- A. Hirsch , «Biogr. Lexikon der hervorragenden Aerzte», Bd. IV, Wien и Leipzig, 1886 г.