Канстанцін Палубінскі

Канстанцін Палубінскі (? — 1640) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Канстанцін Палубінскі
Kanstantyn Pałubinski. Канстантын Палубінскі (A. Tarasievič, 1675).jpg
Герб «Ястрабец зменены»
Герб «Ястрабец зменены»
11-ы кашталян мсціслаўскі
1625 — 1633
Папярэднік Крыштаф Міхал Друцкі-Сакалінскі
Пераемнік Ян Фелікс Агінскі[d]
ваявода парнаўскі
1633 — 1640
Папярэднік Пётр Трызна
Пераемнік Эрнэст Магнус Дэнгаф
маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага[d]
з 1627
маршалак земскі слонімскі[d]
1621 — 1625
пісар земскі слонімскі[d]
1616 — 1621
Смерць 1640(1640)
Род Палубінскія[d]
Бацька Аляксандр Аляксандравіч Палубінскі[d]
Маці Ганна Алемані[d]
Жонка Соф’я з Сапегаў[d]
Дзеці

Аляксандр Гіларый, Габрыэль, Яўстах Канстанцін, Канстанцыя, Кацярына, Казімір, Крысціна, Ефрасіння, Петранеля, Гальшка Тэадора,

Геранім Канстанцін
Адукацыя

Вучыўся ў езуіцкім калегіуме ў Браневе, Віленскай акадэміі. Удзельнічаў у войнах са Швецый 1600—1629 і Расіяй 1609—1618.

Слонімскі пісар земскі ў 16161621 і маршалак у 16211625, кашталян мсціслаўскі ў 16251633, ваявода парнаўскі з 1633, маршалак Літоўскага Трыбунала ў 1627.

З праваслаўя перайшоў у каталіцтва, у 1618 фундаваў Дзярэчынскі дамініканскі кляштар. Валодаў Дзярэчынам, Глускам, Глыбокім і іншымі маёнткамі.

Сям’яПравіць

Сын лідскага падкаморага Аляксандра Аляксандравіча Палубінскага і Ганны Алемані, унук новагародскага кашталяна Аляксандра Іванавіча Палубінскага.

Ажаніўся з Соф’яй Сапегай (каля 1595 — каля 1657), дачкой мсціслаўскага ваяводы Андрэя Сапегі. У 1656, пасля смерці свайго стрыечнага брата Казіміра Льва Сапегі, Соф’я атрымала частку яго спадчыны, у тым ліку Зэльву і Горкі, якія потым адышлі яе сыну Аляксандру Гіларыю Палубінскаму — адзінаму, які перажыў бацьку.

Акрамя сына, меў дачок Кацярыну (жонка троцкага кашталяна Аляксандра Агінскага), Крысціну (жонка падкаморага вількамірскага Яна Каменскага), манашак Петранелю і Канстанцыю.

ЛітаратураПравіць