Капэла (Пецяргоф)
Царква святога Аляксандра Неўскага — не працуючы праваслаўны храм у Пецяргофе, у парку Александрыя. Ва ўжытку вядомы як Капэла.
| Царква | |
| Царква святога Аляксандра Неўскага | |
|---|---|
| руск.: Церковь святого Александра Невского | |
 Выгляд царквы з захаду | |
| 59°52′50,10″ пн. ш. 29°55′51,19″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Расія |
| Горад | Пецяргоф |
| Канфесія | Праваслаўе |
| Епархія | Санкт-Пецярбургская |
| Архітэктурны стыль | Неаготыка |
| Будаўнік | А. А. Менелас, І. І. Шарлемань |
| Архітэктар | К. Ф. Шынкель |
| Заснавальнік | Мікалай I |
| Дата заснавання | 1829 |
| Будаўніцтва | 1831—1833 гады |
| Статус | Ахоўваецца дзяржавай |
| Сайт | globus.aquaviva.ru/tserk… |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гісторыя правіць
У 1829 годзе, пасля завяршэння будаўніцтва катэджа, паўстала неабходнасць у дамавой царкве. Месца для будучай хатняй малельні ў заходняй частцы Александрыі абраў сам Мікалай I.
Праекты фасадаў і планы былі выкананы вядомым нямецкім архітэктарам К.-Ф. Шынкелем, а непасрэднае назіранне за будаўніцтвам ажыццяўляў архітэктар А. А. Менелас, пасля скону якога, з верасня 1831 года гэтая роля была ўскладзена на архітэктара І. І. Шарлеманя.
Урачыстую закладку царквы здзейсніў 24 мая 1831 года духаўнік Імператара протапрэсвітар Мікалай Музоўскі ў Вышэйшай прысутнасці.
Улетку 1834 года будаўніцтва было скончана, і 3 ліпеня 1834 года адбылося ўрачыстае асвячэнне царквы ў імя святога дабравернага вялікага князя Аляксандра Неўскага, здзейсненае тым жа протапрэсвітэрам Мікалаем Музоўскім ў Вышэйшай прысутнасці.
Храм з'яўляўся дамавой царквой імператарскай сям'і, набажэнствы ў ім праводзіліся толькі ў летні перыяд.
У 1918 годзе царква была зачынена. У 1920 у будынку быў адкрыты музей, неўзабаве закрыты, і толькі пасля капітальнага рамонту, у 1933 годзе ў ёй была адкрыта выстава па гісторыі парку «Александрыя».
Будынак моцна пацярпеў у перыяд Вялікай Айчыннай вайны. Пасля заканчэння праведзеных у 1970—1999 гадах рэстаўрацыйных работ у будынку царквы быў зноў адкрыты музей.
Будынак быў асвечаны, але набажэнствы ў ім не праводзіліся. У 2003 годзе ў будынку царквы ізноў быў пачаты рэстаўрацыйны рамонт, пасля заканчэння якога, 4 чэрвеня 2006 года царква была ўрачыста асвечана мітрапалітам Санкт-Пецярбургскім і Ладажскім Уладзімірам (Катляровым).
26 і 27 верасня 2006 года ў храме некалькі дзён была выстаўлена труна з целам імператрыцы Марыі Фёдараўны, дастаўленая з Даніі для наступнага перапахавання ў Петрапаўлаўскай крэпасці Санкт-Пецярбурга.
Архітэктура, унутранае ўбранне правіць
Царква размешчана на адкрытым узвышаным месцы. Будынак пабудаваны ў неагатычным стылі. Адсюль яе другое звычайнае найменне — Капэла.
Квадратны ў плане будынак мае трохграневы выступ алтарнай апсіды, па кутах — дваццаціметровыя васьмігранныя вежы са шпілямі з чыгуну, завершаныя пазалочанымі крыжамі.
Храм аформлены парадку тысячай мастацкіх дэталяў, адлітымі ў 1832 годзе на Аляксандраўскім ліцейным заводзе з чыгуну па мадэлях М. Сакалова. З медных лістоў былі выбітыя 43 статуі па мадэлях скульптара В. І. Дэмут-Маліноўскага.
Над кожным парталам ўладкована круглае акно-ружа з вітражом, выкананым на Санкт-Пецярбургскім шкляным заводзе, над якімі размешчана па постаці анёла. Каляровае шкло устаўлена ў стральчатыя вокны.
У аздабленні інтэр'еру былі выкарыстаны матывы готыкі. Унутраны роспіс царквы быў выкананы мастаком А. Нефам.
Літаратура правіць
- Автономов А. А. Историко-статистическое описание Императорских придворных церквей в г. Петергофе и его окрестностях. СПб, 1888
- М. И. Путеводитель по Петергофу, СПб, 1909
- Памятники архитектуры пригородов Ленинграда, Л., изд. «Стройиздат», 1985, сс. 450—451
- Сурков С. А. Судьбы храмов, духовенства, и мірян Петергофа в годы испытаний. СПб, 2005, сс. 13- 18
- Imperial Palaces in the vicinity of Saint Petersburg. Peterhof. Paris, 1992, p.65