Капібара

	Капібара
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Надклас:	Чацвераногія
Клас:	Млекакормячыя
Падклас:	Звяры
Інфраклас:	Плацэнтарныя
Надатрад:	Euarchontoglires
Грандатрад:	Glires
Атрад:	Грызуны
Падатрад:	Hystricomorpha
Інфраатрад:	Hystricognathi
Парватрад:	Caviomorpha
Надсямейства:	Свінкападобныя
Сямейства:	Свінкавыя
Падсямейства:	Hydrochoerinae
Род:	Hydrochoerus
Від:	Капібара
Міжнародная навуковая назва
	Hydrochoerus hydrochaeris Linnaeus, 1766
Сінонімы
	Sus hydrochaeris Linnaeus, 1766; Hydrochoeris hydrochaeris Linnaeus, 1766;
Арэал
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 10300
ITIS	825303
NCBI	10149
EOL	326517
FW	128740

Капіба́ра (гуар.: Kapiÿva), або Вадасві́нка (Hydrochoerus hydrochaeris) — самы вялікі сучасны грызун^[1], належыць да сямейства свінкавых. Некаторыя аўтары адносяць капібару да монатыповага сямейства вадасвінкавых (Hydrochoeridae)^[2]. Капібара — траваедная жывёла з вельмі масіўным целаскладам (вага можа даходзіць да 65 кг), якая вядзе паўводны спосаб жыцця і пражывае ў Паўднёвай Амерыцы.

Апісанне

Як і ва ўсіх грузыноў, разцы ў капібары растуць на працягу ўсяго жыцця, што вымушае жывёлу пастаянна іх сточваць.

Самы буйны з сучасных грызуноў — даўжыня цела 100—130 см, вышыня ў карку каля 50 см, маса да 60 кг і больш. Укрыта рэдкімі, доўгімі (да 10 см) і грубымі валасамі. Спіна рыжавата-бурая або шараватая, бруха жаўтавата-бурае. Канечнасці доўгія, галава выцягнутая, спераду тупая. Паміж пальцамі няпоўныя плавальныя перапонкі.

Пашырэнне

Капібары ў возеры, якое знаходзіцца ў саванным рэгіёне Льянас у Венесуэле.

Пашырана ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы. Жыве на берагах вадаёмаў і на балотах у трапічных лясах.

Група капібар у пазнаньскім заапарку.

Аб'ект промыслу (мяса, скура). Добра прыручаецца, ёсць спробы зрабіць свойскай. Колькасць скарачаецца.

Асаблівасці біялогіі

Капібара — выдатны плывец.

Вядзе паўводны спосаб жыцця, добра плавае і нырае. Жыве групамі. Корміцца прыбярэжнай і воднай расліннасцю.

Самка з дзецьмі.

Раз у год нараджае 2—8 дзіцянят.

Літаратура

Вадасвінка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Зноскі

↑ Adriana Maldonado-Chaparroa, Daniel T. Blumstein Management implications of capybara (Hydrochoerus hydrochaeris) social behavior – w: Biological Conservation nr. 141(англ.). — Elsevier B.V., 2008. — ISSN 00063207.
↑ Alvaro Mones, Juhani Ojasti Hydrochoerus hydrochaeris(англ.) // Mammalian Species. — American Society of Mammologists, 16 чэрвеня 1981 г.. — № 264. — С. 1-7.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Капібара
Hydrochoerus hydrochaeris: інфармацыя на сайце Чырвонай кнігі МСАП (англ.)

[Maldonado-1] Adriana Maldonado-Chaparroa, Daniel T. Blumstein Management implications of capybara (Hydrochoerus hydrochaeris) social behavior – w: Biological Conservation nr. 141(англ.). — Elsevier B.V., 2008. — ISSN 00063207.

[mammalian-2] Alvaro Mones, Juhani Ojasti Hydrochoerus hydrochaeris(англ.) // Mammalian Species. — American Society of Mammologists, 16 чэрвеня 1981 г.. — № 264. — С. 1-7.

[1]

[2]