Каракал

Каракал, або пустынная (стэпавая) рысь (Caracal caracal) — драпежнае млекакормячае сямейства каціных.

Каракал
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Laurasiatheria Атрад:  Драпежныя Падатрад:  Feloidea Сямейства:  Кашэчыя Падсямейства:  Felinae Род:  Caracal Від:  Каракал
Міжнародная навуковая назва
Caracal caracal (Schreber, 1776)
Сінонімы
Felis caracal Lynx caracal
Арэал
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 3847
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   552775 NCBI   61394 EOL   312855 FW   224078

Апісанне

Знешне нагадвае рысь, але драбнейшы па памерах, больш стройны і аднастайнай афарбоўкі. Даўжыня цела 65—82 см, хваста — 25—30 см, вышыня ў карку 45 см; вага — 11—19 кг. Вушы з кутасікамі (да 5 см) на канцах. На лапах развітая шчотка з шорсткай поўсці, якая аблягчае перасоўванне па пяску.

Футра кароткае і дыхтоўнае. Афарбоўкай нагадвае паўночнаамерыканскую пуму (Felis concolor): пясчаны альбо чырвона-карычневы верх, белаваты ніз; па баках пысы чорныя адмеціны. Пэндзлікі і вонкавы бок вушэй чорныя. Вельмі рэдка сустракаюцца чорныя каракалы-меланісты.

Паходжанне назвы

Назва «каракал» паходзіць ад турэцк.: karakulak «чорнае вуха», бо задні бок вушэй гэтых котак чорны. У Паўночнай Афрыцы каракала таксама называюць берберыйскай рыссю.

Падвіды каракала

• Caracal caracal caracal
• Caracal caracal algira
• Caracal caracal damarensis
• Caracal caracal limpopoensis
• Caracal caracal lucani
• Caracal caracal michaelis
• Caracal caracal nubicus
• Caracal caracal poecilictis
• Caracal caracal schmitzi

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 8: Канто — Кулі. — 576 с. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8), ISBN 985-11-0035-8.