Каралеўства Леон
Каралеўства Леон (ісп.: Reino de León) — сярэднявечнае каралеўства ў паўночна-заходняй частцы Пірэнейскага паўвострава.
Гістарычная дзяржава | |||||
Каралеўства Леон | |||||
---|---|---|---|---|---|
Reino de León | |||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
Сталіца | Леон | ||||
Мова(ы) | Латынь, Леонская, Іспанская, Галісійская і магчыма Масарабская | ||||
Афіцыйная мова | лацінская мова, Леонская мова, іспанская, галісійская мова і Andalusi Romance[d] | ||||
Рэлігія | Хрысціянства, Іслам, Юдаізм | ||||
Плошча | 90 000 км2[1] | ||||
Форма кіравання | Манархія | ||||
Гісторыя | |||||
• 910 - 1037 | Каралеўства Леон | ||||
• 1037 - 1195 | Каралеўства Кастылія і Леон | ||||
• 1195 - 1230 | Каралеўства Леон | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Утворана ў 910 годзе пасля раздзела каралеўства Астурыя паміж сынамі караля Альфонса III. Пры каралю Ардоньё II Леон, Астурыя і Галісія ізноў былі аб’яднаны. Сталіца была перанесена ў 908 годзе з Аўеда ў горад Леон. Дзяржава атрымала назву Каралеўства Леон і Астурыя.
Амаль адразу каралеўства пачынае пашырацца на поўдзень і ўсход, запаўняючы зноў занятыя землі шматлікімі замкамі. Гэтыя тэрыторыі сталі графствам Бургас, але ў 930-х гадах, калі граф Фернан Гансалес пачаў кампанію па пашырэнні Бургаса і здабыцці ім незалежнасці, яны былі адарваны ад Леона. Фернан Гансалес прысвоіў сабе тытул герцага Кастыліі ў гонар мноства замкаў[2] і працягнуў пашыраць свае ўладанні за кошт Леона, уступіўшы ў саюз з Халіфатам, аж да 966 года, калі яго спыніў Санча Тоўсты Леонскі.
Леон быў захоплены ў 1037 годзе каралём Кастыліі Фернанда I Вялікім, які прысвоіў сабе тытул караля Леона. Два каралеўствы пазней падзяліліся каля 1195 года, калі сур’ёзнае паражэнне Альфонса VIII аслабіла аўтарытэт Кастыліі, але былі аб’яднаны зноў у 1230 годзе пад кіраваннем Фердынанда III. Пазней каралі Кастыліі працягвалі называцца таксама каралямі Леона і ўключаць льва ў сімволіку свайго сцяга. У аб’яднаным Іспанскім каралеўстве Леон атрымаў сціплы статус генеральнага капітанства.
Сучасная правінцыя Леон заснавана ў 1833 годзе.
Зноскі
Гл. таксама
правіцьЛітаратура
правіць- Альтамира-и-Кревеа Р. История средневековой Испании. — СПб.: Издательство «Евразия», 2003. — С. 608. — ISBN 5-8071-0128-6. (руск.)