Карл Фрыдрых Лесінг
Карл Фрыдрых Лесінг (ням.: Karl Friedrich Lessing; 15 лютага 1808, Брэслаў — 5 чэрвеня 1880, Карлсруэ) — нямецкі жывапісец-рамантык, прадстаўнік дзюсельдорфскай школы.
Карл Фрыдрых Лесінг | |
---|---|
Дата нараджэння | 15 лютага 1808[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 студзеня 1880[4][5] (71 год) ці 5 чэрвеня 1880[1][2] (72 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Otto Lessing[d] і Konrad Lessing[d] |
Род дзейнасці | дзеяч мастацтваў, мастак, рысавальнік |
Жанр | гістарычны жывапіс |
Вучоба | |
Уплыў | Heinrich Anton Dähling[d][7] і Samuel Rösel[d][7] |
Уплыў на | Peter Bücken[d] і Elisabeth Baumann[d] |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жыццё і творчасць
правіцьК. Ф. Лесінг даводзіўся ўнучатым пляменнікам знакамітаму паэту і драматургу Готхальду Эфраіму Лесінгу. Нарадзіўся ў сям’і судзейскага чыноўніка ў карлікавай сілезскай дзяржаве Грос-Вартэнберг (цяпер Сыцаў). Дзяцінства будучага мастака прайшло ў ідылічных раёнах Сілезіі з яе старажытнымі мястэчкамі, замкамі і густымі лясамі. Яшчэ ў юныя гады ў Лесінга абудзілася любоў да прыроды і гісторыі роднай краіны. Ва ўзросце 14 гадоў Лесінг з’ехаў у Берлін, дзе вучыўся ў Карла Фрыдрыха Шынкеля ў Акадэміі дойлідства. У 1823 годзе, не атрымаўшы згоды бацькоў, ён вырашае стаць мастаком, і ў 1823—1826 вучыцца ў Берлінскай акадэміі мастацтваў. Затым, разам са сваім сябрам Ф. В. фон Шадавам, паступае ў Дзюсельдорфскую акадэмію мастацтваў.
Зноскі
- ↑ а б Carl Friedrich Lessing
- ↑ а б Karl Friedrich Lessing // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118640496 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 снежня 2014.
- ↑ Carl Fridrich Lessing // Web umenia Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ Лессинг Карл Фридрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б в Thieme U., Becker F., Vollmer H. Thieme-Becker-Vollmer / Hrsg.: U. Thieme, F. Becker, H. Vollmer et al. — E. A. Seemann.