Карл III (кароль Іспаніі)
Карл III (ісп.: Carlos III; 20 студзеня 1716, Мадрыд, Іспанія — 14 снежня 1788, Мадрыд, Іспанія) — кароль Іспаніі з 1759 года па сваю смерць, герцаг Пармскі пад імём Карл I з 1731 па 1734 гады, кароль Неапаля і Сіцыліі пад імём Карл VII з 1734 па 1759 гады, адносіцца да сям’і Бурбонаў. Карлас быў сынам Філіпа V і яго другой жонкі, Елізаветы Фарнезэ, а таксама стрыечным братам Людовіка XV. Прадстаўнік прасветніцкага абсалютызму, ён правёў эфектыўныя рэформы дзяржаўнага кіравання і эканомікі.
| Карл III | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ісп.: Carlos III | |||||||
 | |||||||
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg) | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Фердынанд VI | ||||||
| Пераемнік | Карл IV | ||||||
| Нараджэнне |
20 студзеня 1716[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
14 снежня 1788[5][3][…] (72 гады) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Іспанскія Бурбоны | ||||||
| Бацька | Філіп V | ||||||
| Маці | Ізабела Фарнезэ | ||||||
| Жонка | Марыя Амалія Саксонская[6] | ||||||
| Дзеці | Марыя Хасефа Кармела Іспанская[d], Марыя Луіза Іспанская[d], Карл IV[7], Фердынанд I[7], Габрыэль Іспанскі[d], Антоніа Паскуаль Іспанскі[d], Франсіска Хаўер Іспанскі[d], Maria Isabel de Borbón[d][8], Maria Josefa Antoinetta de Borbón[d][8], Maria Isabel Ana de Borbón[d][8], Філіп[d][8], Maria Teresa de Borbón[d][8] і Maria Anna de Borbón[d][8] | ||||||
| Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
| Дзейнасць | кіраўнік | ||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Манаграма |
 |
||||||
| Званне | генерал | ||||||
| Узнагароды | |||||||
 Карл III на Вікісховішчы | |||||||
ДзейнасцьПравіць
Карл дзякуючы намаганням сваёй маці, апошняй у доме Фарнезэ, быў прызнаны герцагам Пармы, а таксама спадчыннікам яе бяздзетных сваякоў, гэта значыць кіраўнікоў П’ячэнцы і Тасканы. Бабуля Карла, Даратэя Сафія Нойбургская, стала рэгентам у гэтых уладаннях.
У 1734 годзе Карл авалодаў Неапалем і Сіцыліяй і, паводле Венскага трактата 1735 года, быў прызнаны іх каралём, аднак быў прымушаны адмовіцца ад астатніх італьянскіх уладанняў на карысць свайго брата Філіпа, а таксама Франца Стэфана Латарынгскага, ад першага з якіх паходзяць Пармскія Бурбоны.
Знаходзячыся пад уплывам ідэй асветнікаў і свайго міністра Бернарда Танучы, Карл правёў у Неапалі цэлы шэраг рэформ, які здабылі яму вялікую папулярнасць.
СпадчынаПравіць
Да 200-годдзя з дня смерці Карла III, у 1988 годзе ў Іспаніі былі выпушчаныя паштовая марка і паштовы блок вартасцю ў 45 песетаў.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Charles III // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lundy D. R. Carlos III de Borbón, Rey de España // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Carlos III // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118925059 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
- ↑ The Bourbons of Naples — London: Faber and Faber, 2009. — P. 226. — ISBN 978-0-571-24901-5
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ 7,0 7,1 Union List of Artist Names — 2018. Праверана 22 мая 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Lundy D. R. The Peerage
ЛітаратураПравіць
- Ferrer del Rio (1856). Historia del reinado de Carlos III. Madrid.
- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734—1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700—1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1977). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable.
СпасылкіПравіць
|
Карл III (кароль Іспаніі) на Вікісховішчы |
|---|