Кастрычнік (кінатэатр, Мінск)
Кінатэатр «Кастрычнік» — шырокафарматны кінатэатр Мінска, размешчаны на праспекце Незалежнасці, дом 73. Пабудаваны ў 1975 г. па індывідуальным праекце, выкананым у інстытуце «Белдзяржпраект» архітэктарам Валянцінам Малышавым. Адкрыўся 30 студзеня 1975 года на месцы ранейшага кінатэатра «Зорка».
Кінатэатр | |
Кінатэатр «Кастрычнік» | |
---|---|
53°55′20,60″ пн. ш. 27°35′46,86″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Беларусь |
Месцазнаходжанне | Мінск |
Архітэктар | Валянцін Мікалаевіч Малышаў |
Дата заснавання | 30 студзеня 1975 |
Стан | Працуе |
Сайт | kinominska.by/objects/24 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Апісанне
правіцьАдзін з найбольш наведвальных кінатэатраў Мінска, за 2016 год кінатэатр прыняў 298 154 гледачоў[1].
Мае найбуйнешую ў горадзе глядзельную залу з амфітэатрам на 1186 месцаў, а таксама у найбуйнейшы бясшвоўны экран памерамі 22 х 10 м[1]. Аснашчаны магутнай стэрэагукавой сістэмай DTS Surround System. Ёсць сістэма кандыцыянавання паветра.
Кінатэатр «Кастрычнік» знаходзіцца ў муніцыпальнай уласнасці.
У кінатэатры размешчаны вестыбюль, 2 фае, кафэ, а таксама зала рускага більярда. У вестыбюлі экзатычныя расліны і велізарная клетка з жывымі папугаямі.
Архітэктура
правіцьРазмешчаны ў глыбіні ад «чырвонай лініі» забудовы праспекта. Будынак двухпавярховы, выкананы ў выглядзе фрагмента ўсечанай канеліраванай калоны, якую з трох бакоў абкружае просталінейная галерэя з лесвічнымі каскадамі. Круглаватая форма галоўнага аб’ёму глядзельнай залы гарманічна спалучаецца з прамавугольным у плане плоскасным аб’ёмам 1-га паверха з суцэльным зашкленнем[2].
Галоўны ўваход у кінатэатр — праз касавы вестыбюль. На фоне яго зашклення вылучаецца рад беламармуровых слупоў. Вестыбюльная група, фае з кафэ на 200 месцаў і з малым экранам размешчаны на 1-м паверсе, на 2-м — глядзельная зала, разлічаная на 1400 месцаў, вырашаная амфітэатрам, і фае з бакавымі лесвіцамі, якія вядуць у глядзельную залу. Фае другога паверха мае дынамічную трактоўку ўнутранай прасторы: паўкруглая ў плане форма, нахіленая столь. Вялікая плоскасць зашклеішя адкрывае яго інтэр’ер па шырокую вонкавую тэрасу. У аздобе інтэр’ераў выкарыстаны белы і ружовы мармур, ракушачнік, фанероўка[2].
Зноскі
- ↑ а б В каком столичном кинотеатре самый большой экран и какие фильмы предпочитают минчане? Архівавана 28 лістапада 2020.
- ↑ а б А. М. Кулагін. 159. Кінатэатр «Кастрычнік» // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
Літаратура
правіць- А. М. Кулагін. 159. Кінатэатр «Кастрычнік» // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
- Воинов А. А. История архитектуры Белоруссии (советский период).— Мн., 1975.
Спасылкі
правіць- «Кастрычнік» на «карце адпачынку твайго горада»
- Кінатэатр «Кастрычнік» на сайце Мінгарвыканкама(недаступная спасылка)
- Кінатэатр «Кастрычнік» на сайце «Мінск стары-новы» Архівавана 13 лістапада 2011.