Касцёла святога Яна Божага
Касцёла святога Яна Божага (польск.: Kościół świętego Jana Bożego) — рэктарскі касцёл ордэна Братоў Гаспітальераў.
Касцёл | |
Касцёла святога Яна Божага | |
---|---|
Kościół świętego Jana Bożego | |
52°15′13″ пн. ш. 21°00′02″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Польшча |
Месцазнаходжанне | |
Канфесія | каталіцтва |
Епархія | Варшаўская архідыяцэзія |
Ордэнская прыналежнасць | Гаспітальеры |
Архітэктурны стыль | барока |
Архітэктар | Якуб Фантана |
Першае згадванне | 1650 |
Дата заснавання | 1728 |
Будаўніцтва | 1728 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гісторыя
правіцьУ 1650 г. Багуслаў Ляшчынскі ў сваім спадчынным мястэчку Лешне пад Варшавай заснаваў касцёл і кляштар гаспітальераў. Першым прыёрам кляштара быў неапалітанскі святар. Мадэст Генойна, папулярны варшаўскі хірург. Падмурак быў сціплы, а памяшканне было занадта аддаленым ад цэнтра сталіцы. Браты Тобіяш Морштын — вялікі каронны лоўчы і Ян Анджэй Морштын — рэферэндарый, падтрымалі баніфратрыкаў.
Будаўніцтва касцёла і кляштара было завершана ў 1673 годзе.
У 1713 годзе кароль Аўгуст ІІ Моцны набыў Морштынскі палац у якасці сваёй рэзідэнцыі і пачаў далучаць суседнія тэрыторыі, у тым ліку тэрыторыю кляштара і касцёла братоў шпітальераў. Таму ён выдаў 12 000 чаканеных талераў на пабудову новага касцёла на месцы. Работы пачаліся ў 1728 годзе, а праз некалькі гадоў біскуп Познані Ян Тарла асвяціў касцёл і кляштар.
Пры узвядзенні касцёла пабудавалі і будынак шпіталя. Першапачаткова было 8 ложкаў. Толькі ў 1760 г. рускі ваявода князь Аўгуст Чартарыйскі пабудаваў новы будынак для хворых на 34 ложкі і некалькі дапаможных памяшканняў.
Пасля падзелу Рэчы Паспалітай браты шпітальеры былі рэпрэсаваныя царскімі ўладамі за дапамогу паўстанцам 1831 і 1863 гг.
Падчас Варшаўскага паўстання касцёл, шпіталь і кляштарныя будынкі былі важным пунктам супраціўлення паўстанцаў. Іх абаранялі салдаты батальёнаў «Зоська», «Парасоль» і «Чата 49» да 25 жніўня 1944 г. У гэтых баях будынкі моцна пацярпелі.
Пасля вайны касцёл аднавілі, а вось шпіталь не адбудавалі. Унутры касцёла помнікаў амаль няма — ёсць толькі абраз св. Андрэя з XVII ст. (у бакавым алтары) і Найсвяцейшай Панны Марыі ў галоўным алтары. Ёсць таксама мемарыяльныя дошкі, некаторыя з іх прысвечаны памяці Арміі Краёвай і ксяндза Серафіна Клоца, які дазволіў і падтрымаў аднаўленне касцёла.
У 1965 годзе храм і кляштарны комплекс братоў шпітальераў былі занесены ў рэестр помнікаў.
У 1976—2013 гадах касцёл з’яўляўся парафіяльным касцёлам ужо не існуючай парафіі св. Яна Божага і св Андрэя Апостала.