Касцёл Святой Веранікі (Селішча)
Касцёл Святой Веранікі і кляштар бернардзінцаў — помнік мураванай архітэктуры позняга барока, знаходзіцца ў вёсцы Селішча (Ушацкі раён, Віцебская вобласць).
| Касцёл | |
| Касцёл Святой Веранікі | |
|---|---|
.jpg) | |
| 55°11′19″ пн. ш. 28°25′31″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Вёска | Селішча |
| Канфесія | Рымска-каталіцкая царква |
| Епархія | Віцебская дыяцэзія |
| Архітэктурны стыль | барока |
| Заснавальнік | Ян Язэп Рагоза, Езафат Антоній Сялява, Элеанора з Коцелаў |
| Дата пабудовы | 1726 год |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гісторыя правіць
Пабудаваны на беразе возера Янова ў 1726 годзе фундацыяй падчашніка і ротмістра полацкага Яна Язэпа Рагозы, полацкага падсудка Езафата Антонія Сялявы і яго жонкі Элеаноры з Коцелаў для ксяндзоў-бернардзінцаў. Кляштар скасаваны ў 1832 годзе.
Храм часткова перабудаваны ў сярэдзіне XIX ст. З закрыццём у 1867 годзе касцёла ў суседнім Кублішчыне, яго начынне перанесена ў касцёл Святой Веранікі. Дах і верх вежаў касцёла разбураны ў Другую сусветную вайну.
Архітэктура правіць
3-нефавая базіліка з трансептам і паўцыркульнай 2-яруснай апсідай была ўзнята на высокі цокаль. Галоўны (усходні) фасад фланкіраваны дзвюма 3-яруснымі вежамі, паміж якімі шчыт з 3-вугольным франтонам, 2 валютамі па баках і арачным акном па цэнтры.
.jpg)
.jpg)
Плоскасць фасада надзелена вытанчанай архітэктурнай пластыкай: 3 ярусы арачных экседраў, высокія лапаткі, тонкапрафіляваныя карнізы, высокі арачны ўваходны праём. Сцены расчлянёны шырокімі пілястрамі і лучковымі вокнамі, якія на другім ярусе паўцыркульныя. Сцены чляніліся ў 2 ярусы арачнымі (наверсе) і лучковымі (унізе) вокнамі. Цыліндрычныя з распалубкамі скляпеністыя перакрыцці нефаў абапіраліся на 4 масіўныя слупы і магутны перыметральны антаблемент. Апсіда вылучана з глыбіні цэнтральнага нефа паміж 2 сакрысціямі. 3 5 алтароў высокімі мастацкімі якасцямі вылучаўся алтар Святога Антонія са скульптурнай групай у завяршэнні і паміж 6 карынфскімі калонамі. У галоўным алтары быў змешчаны прывезены з Кублішчынскага касцёла абраз Божай Маці ў сярэбранай рызе, перад якім меліся ўкленчаныя выявы фундатараў храма. Над нартэксам на магутнай арцы размяшчаліся хоры, на якіх стаяў барочны арган. Сакрысція вылучалася багатым святарскім аблачэннем з выкарыстаннем слуцкіх паясоў.
Да касцёла з паўночнага боку далучаўся 2-павярховы Г-падобны ў плане будынак кляштарнага корпуса пад высокім вальмавым дахам.
Не дзейнічае.
Галерэя правіць
- Інтэр'еры касцёла Св. Веранікі на старых здымках
-
-
Цэнтральная нава, хоры -
Алтар Св. Антонія -
Бакавы алтар Ісуса Хрыста
_(2).jpg)
_(4).jpg)
_(3).jpg)
_(5).jpg)
Святары[1] правіць
- 1898—1909 — Віктар Янавіч Валентыновіч;
- 1910 — Вітольд Юзафавіч Пашкевіч;
- 1912—1917 — Віктар Янавіч Валентыновіч;
- 1914 — Пётр Пятровіч Баркоўскі;
- 1924—1928 — Павел Мацвеевіч Казюнас.
Паводле некаторых звестак, у касцёле таксама служылі: Більскі, Мяніцкі Вінцэнт, Пісарскі, Рыла, Стэцкевіч Юзаф, Яновіч.
Зноскі
- ↑ Маракоў, Л. Рэпрэсаваныя каталіцкія духоўныя, кансэкраваныя і свецкія асобы Беларусі (1917—1964) / Леанід Маракоў. — Мінск: Смэлтак, 2009. — С. 567. — 776 с. — ISBN 978-985-6917-12-0.
Літаратура правіць
- Касцёл Святой Веранікі і кляштар бернардзінцаў // Кулагін, А.М. Каталіцкія храмы на Беларусі : энцыклапедычны даведнік / А.М. Кулагін. – Мн., 2000. – С. 140.
- З матэрыяльнай і духоўнай спадчыны. Архітэктурная спадчына Ушаччыны // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Ушацкага раёна / рэдкал. Г.К. Кісялёў [і інш.]. – Мн., 2003. – С. 559 – 566.
- Баравы Р. В., Якімовіч Ю.А. Каштоўны дакумент па гісторыі беларускай графікі і архітэктуры XVIII ст. // Помнікі культуры. -- Мн.: Навука і тэхніка, 1985.
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Касцёл Святой Веранікі (Селішча)
