Вікіпедыя

Кафедральны сабор Святых Пятра і Паўла (Познань)

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Архікафедральная базіліка Святых Пятра і Паўла ў Познані (польск.: Bazylika archikafedralna Świętyh ApostoŁów Piotra i PawŁa w Poznaniu) — адна са старажытных цэркваў у Польшчы, самы старажытны польскі сабор, яго заснаванне адносіцца да X стагоддзя. Кафедральны сабор архіепархіі Познані. Сабор размяшчаецца на востраве Тумскім, які знаходзіцца на паўночным усходзе ад цэнтра горада Познань.

Каталіцкі храм
Архікафедральная базіліка Святых Пятра і Паўла ў Познані
польск.: Bazylika archikatedralna Świętych ApostoŁów Piotra i PawŁa w Poznaniu
Сабор Святых Пятра і Паўла
Сабор Святых Пятра і Паўла
52°24′41″ пн. ш. 16°56′52″ у. д.HGЯO
Краіна  Польшча
Горад Познань
Канфесія Каталіцызм
Епархія Пазнаньская архідыяцэзія
Благачынне Surroundings of the Poznań Cathedral[d]
Тып будынка базіліка
Архітэктурны стыль Готыка
Дата заснавання 1880
Дата скасавання 15 лютага 1945
Статус кафедра архіепархіі Познані
Сайт katedra.archpoznan.pl
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

правіць

Першапачатковае будынак сабора быў узведзены ў другой палове X стагоддзя на тэрыторыі ўмацаванага паселішча (грод) Познані, якое знаходзілась на цяперашнім востраве Тумскім («Кафедральным востраве»). гэтае паселішча было адным з важнейшых палітычных цэнтраў ранняй польскай дзяржавы і ўключаў у сябе княжацкі палац (раскапаны археолагамі ў 1999 годзе пад царквой Прасвятой Дзевы Марыі, якая знаходзіцца ў пярэдняй частцы сабора). Палац уключаў у сябе капліцу, магчыма пабудаваную для Дубраўкі, жонкі-хрысціянкі першага князя Польшчы Мешка I. Сам Мешка І ахрысціўся ў 966 годзе, што стала важнай вехай у хрысціянізацыі Польшчы і ўмацаванні дзяржавы. У гэты ж прыкладна час і быў узведзены сабор; статус кафедральнага ён атрымаў у 968 годзе, калі першы епіскап Польшчы Ёрдан, быў прызначаны папай Янам XIII.

У якасці свайго свтога апекуна Апостала Пятра. Першы будынак сабора быў выкананы ў дараманскім стылі і складаў 48 метраў у даўжыню. Фрагменты гэтага будынка да гэтага часу можна ўбачыць у сутарэннях цяперашнега сабора. Першая царква праіснавала каля 70 гадоў да перыяда масавага паўстання язычнкаў і захопа Познані чэшскім князем Бржэціславам I (1034-1038). У далейшым сабор быў адноўлены ўжо ў раманскім стылі, рэшткі гэтага будынка бачны ў паўднёвай вежы сучаснага збудавання.

У XIV-XV стагоддзях сабор быў перабудаваны ў гатычным стылі. У гэтый жа час быў даданы вянец капэл. Пажар 1622 года прычыніў храму такія вялікія страты, што ён патрабаваў поўнай рэканструкцыі, якая была праведзена ў стылі барока. У наступны раз сабор быў сур'ёзна пашкоджаны агнём у 1772 годзе і быў адноўлены ў неакласічным стылі. у 1821 годзе Пій VII павысіў статус сабора да Metropolitan Archicatedral і дадаў яму другога святога апякуна — Апостала Паўла. Апошнія вялікія разбурэнні храм выпрабаваў 15 студзеня 1945 года, падчас асвабаджэння Познані ад немцаў. Разбурэнні былі настолькі сур'ёзнымі, што сабор быдо вырашана аднаўляць у ранейшым гатычным стылі, асноўваючыся на руінах сярэднявечнага будынка, якія адкрыліся ў выніку пажара. Сабор быў нанава адбудаваны 29 чэрвеня 1956 года. У 1962 годе папа Ян XXIII надаў храму ганаровы статус малой базілікі.

Вядомыя пахаванні

правіць

Сабор з'яўляецца месцам пахавання для наступных правіцеляў:

Галерэя

правіць

Гл. таксама

правіць

Спасылкі

правіць
  Кафедральны сабор Святых Пятра і Паўла (Познань) на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Кафедральны_сабор_Святых_Пятра_і_Паўла_(Познань)"