Клермон-Феран (фр.: Clermont-Ferrand, акс.: Clarmont d’Auvèrnhe) — горад і камуна на поўдні цэнтральнай часткі Францыі, галоўны горад гістарычнай вобласці Авернь і прэфектура (адміністрацыйны цэнтр) дэпартамента Пюі-дэ-Дом. Насельніцтва 139 тыс. чалавек (2008).

Горад
Клермон-Феран
фр.: Clermont-Ferrand, акс.: Clarmont-Ferrand
Герб
Герб
Краіна
Рэгіён
Дэпартамент
Каардынаты
Плошча
42,67 км²
Вышыня цэнтра
358 м
Насельніцтва
139006 чалавек[1] (2008)
Шчыльнасць
3214 чал./км²
Агламерацыя
409558 чалавек
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
63000
Афіцыйны сайт
Клермон-Феран на карце Францыі
Клермон-Феран (Францыя)
Клермон-Феран

Геаграфія

правіць

Горад размешчаны на так званым Цэнтральным масіве, на вышыні парадку 410 м над узроўнем мора. У наваколлях шмат гор (града Пюі), у тым ліку патухлых вулканаў. Каля горада размешчаны курортны гарадок Руая (фр.: Royat). Таксама побач з Клермон-Феранам — вулканалагічны парк «Вулканія».

Гісторыя

правіць

Эканоміка

правіць

Транспартны вузел (скрыжаванне шэрагу аўтамабільных і чыгунак). Маецца аэрапорт.

У горадзе размешчана штаб-кватэра сусветна вядомага вытворцы шын Michelin; у горадзе размешчаны шэраг прадпрыемстваў кампаніі. Таксама маюцца прадпрыемствы машынабудаўнічай, тэкстыльнай, паліграфічнай, папяровай, хімічнай, харчовай прамысловасці.

Культурная спадчына

правіць

Самыя старыя будынкі, уключаючы сабор Нотр-Дам, складзены з каменя мясцовай вулканічнай пароды характэрнага цёмнага адцення. Да найбольш ранніх помнікаў аверньскай готыкі належыць царква Нотр-Дам-дзю-Порт. Гісторыю горада можна прасачыць у залах музея Ранке; некалькі зал распавядаюць пра жыццё самага знакамітага выхадца горада — Паскаля. Мясцовы ўніверсітэт быў адкрыты ў 1810 годзе.

 
Помнік Верцынгетарыксу працы Бартальдзі

З 1979 у Клермон-Феране штогод праводзіцца міжнародны фестываль кароткаметражнага кіно. Яго завуць Канамі кароткаметражнага кіно.

Гарады-пабрацімы

правіць

Вядомыя асобы

правіць

Зноскі

  1. Populations légales 2008 de la commune de Clermont-Ferrand (фр.). Insee. Праверана 17 чэрвеня 2011.

Літаратура

правіць
  • БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.331

Спасылкі

правіць