Клятное (Пухавіцкі раён)

Клятное
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Дубраўскі
Каардынаты	53°19′40″ пн. ш. 28°04′56″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	86 чал. (2002);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Аўтамабільны код	5

Клятно́е^[1] (трансліт.: Kliatnoje, руск.: Клетное) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Дубраўскага сельсавета. Месціцца за 25 км на поўдзень ад Мар’інай Горкі, 80 км ад Мінска, на рацэ Пціч.

Назва правіць

У аснове назвы слова «клець» — будынак для захавання маёмасці^[2].

Гісторыя правіць

Ранняя гісторыя правіць

У 1710 годзе ўпамінаецца як моцна пацярпелая ў Паўночную вайну вёска ў складзе маёнтка Смілавічы-Бакшты ў Менскім ваяводстве Вялікага Княства Літоўскага^[3]. У XVIII стагоддзі пэўны час у валоданні Барэцкай, у складзе маёнтка Навасёлкі^[4].

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі. З канца XVIII стагоддзя ўласнасць Ратынскіх у складзе маёнтка Вомельна, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1800 годзе вёска і фальварак Клетка, ёсць капліца, карчма, млын на рацэ Пціч (2 паставы), сукнавальня.

Паводле перапісу 1897 года былі аднайменныя вёска, урочышча і млын.

Найноўшы час правіць

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Жыхары Амяльнянскай воласці накіроўвалі звароты ў Народны Сакратарыят Беларусі са скаргамі на дзеянні нямецкіх акупацыйных улад^[5]. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У пачатку 1920-х гадоў працавала школа 1-й ступені.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 3 ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі. У вёсцы месціўся штаб савецкай 2-й Мінскай партызанскай брыгады. У 1942—1943 гадах нацысцкая адміністрацыя расстраляла 23 жыхароў.

Да 5 мая 1962 года вёска ўваходзіла ў склад Варашылаўскага сельсавета, пасля — у складзе Сінчанскага сельсавета^[6].

Насельніцтва правіць

1800 год — 16 двароў, 146 жыхароў
1816 год — 22 двары, каля 140 жыхароў
1897 год — вёска, 31 двор, 238 жыхароў; млын, 5 жыхароў; урочышча, 3 двары, 28 жыхароў
1908 год — 54 двары, 357 жыхароў
1917 год — вёска, 62 двары, 367 жыхароў; урочышча, 3 двары, 18 жыхароў; урочышча, 2 двары, 10 жыхароў
1960 год — 271 жыхар
2002 год — 45 двароў, 86 жыхароў
2010 год — 38 гаспадарак, 57 жыхароў
2012 год — 6 гаспадарак, 6 жыхароў

Вядомыя асобы правіць

Іван Кузьміч Хурс (1922—2002) — военачальнік, віцэ-адмірал.

Крыніцы правіць

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Жучкевич В. А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974.
↑ НГАБ у Мінску, ф. 1727, воп. 1, спр. 7, с. 211
↑ Дапаможнік (нявызн.). helper.archonline.by. Праверана 22 снежня 2023.
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.
↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 5 мая 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1962, № 19 (978).

Літаратура правіць

Клятное // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 149—150. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Памяць: Пухав. р-н: Гіст.-дак. хронікі гарадоў і р-наў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
Kletne // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IV: Kęs — Kutno (польск.). — Warszawa, 1883. — S. 138.

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2] Жучкевич В. А. Краткий топонимический словарь Белоруссии. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974.

[3] НГАБ у Мінску, ф. 1727, воп. 1, спр. 7, с. 211

[4] Дапаможнік (нявызн.). helper.archonline.by. Праверана 22 снежня 2023.

[5] Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 19.

[6] Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 5 мая 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1962, № 19 (978).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]