Крэмэнчук

Крэмэнчук
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Вобласць	Палтаўская вобласць
Раён	Крэмэнчуцкі раён
Каардынаты	49°04′39″ пн. ш. 33°25′26″ у. д.HGЯO
Унутранае дзяленне	Аўтазаводскі і Крукоўскі раёны
Кіраўнік	Віталь Аляксеевіч Малецкі[d]
Заснаваны	1571
Першая згадка	XIV ст.
Горад з	1571
Плошча	109,6 км²
Вышыня цэнтра	190 м
Водныя аб’екты	Дняпро
Насельніцтва	▼ 220 000 чалавек (2024)
Нацыянальны склад	украінцы — 87,0 %,; іншыя — 13,0 %
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Тэлефонны код	(+380) 0536
Паштовы індэкс	39600
Паштовыя індэксы	39600-39689
КААТУУ	5310400000
Афіцыйны сайт	kremen.gov.ua (укр.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крэмэнчу́к^[2] (укр.: Кременчу́к), таксама Крамянчу́г^[3] — горад у цэнтральнай Украіне, адміністрацыйны цэнтр Крэмэнчуцкага раёна (не ўваходзіць у яго склад) Палтаўскай вобласці.

З адкрыццём у 1869 годзе Крукаўскага вагона-будаўнічага завода, аднаго з найстарэйшых прадпрыемстваў гэтага тыпу ва Усходняй Еўропе, горад жыве пераважна з прамысловасці.^[4]

Складаецца з Аўтазаводскага і Крукаўскага раёнаў. Размешчаны на Дняпры. Крэмэнчуцкая агламерацыя ўваходзіць у дзясятку найбуйнейшых ва Украіне з насельніцтвам каля паўмільёна чалавек.

Прамысловасць

Крэмэнчуцкі аўтамабільны завод

Адукацыя і навука

Крэмэнчуцкі нацыянальны ўніверсітэт імя Міхаіла Астраградскага

Вядомыя асобы

Яўгенія Іонаўна Гурарый (1903—1977) — беларускі і ўкраінскі архітэктар.
Фёдар Амосавіч Дронаў (1925—1994) — вучоны, эканаміст, доктар эканамічных навук, член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР, Заслужаны эканаміст БССР^[5].
Барыс Аляксеевіч Чычыбабін — паэт
Андрэй Сяргеевіч Бацула (нар. 1992) — украінскі футбаліст.

Гарады-пабрацімы

Зноскі

↑ Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України на 1 січня 2024 року». — Київ: Державна служба статистики України, 2024
↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
↑ Крамянчуг // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
↑ https://poltava-future.com.ua/uk/eternal-suvora-arhitektura-mista-zavodiv-yakyj-vin-promyslovyj-kremenchuk
↑ Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 283. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
↑ http://www.webcitation.org/6HXP8W4WS
↑ ^а ^б ^в ^г https://kremen.gov.ua/?view=city&page-id=46
↑ https://www.alytus.lt/lt/apie-alytu/tarptautinis-bendradarbiavimas-1

Літаратура

Крамянчуг // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Крэмэнчук
Афіцыйны сайт (укр.)
Фотаздымкі Крэмэнчука (укр.) (англ.)
Ускраіны Кременчуга — гісторыя горада ў фотаздымках і артыкулах
Мясцовая газета «Телеграфъ»

[1] Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України на 1 січня 2024 року». — Київ: Державна служба статистики України, 2024

[2] Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»

[3] Крамянчуг // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).

[4] ttps://poltava-future.com.ua/uk/eternal-suvora-arhitektura-mista-zavodiv-yakyj-vin-promyslovyj-kremenchuk

[Бел-5] Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 283. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

[_48393cce49ab7b54-6] ttp://www.webcitation.org/6HXP8W4WS

[_a5eaa3880b4f65ac-7] а ^б ^в ^г https://kremen.gov.ua/?view=city&page-id=46

[_a83f8a16b2edb9a0-8] ttps://www.alytus.lt/lt/apie-alytu/tarptautinis-bendradarbiavimas-1

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]