Кузьма Сяргеевіч Пятроў-Водкін
Кузьма Сяргеевіч Пятроў-Водкін (5 лістапада 1878, Хвалынск — 15 лютага 1939) — расійскі жывапісец. Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР (1930).
| Кузьма Сяргеевіч Пятроў-Водкін | |
|---|---|
 К. С. Пятроў-Водкін. Аўтапартрэт. 1918 г. | |
| Дата нараджэння | 24 кастрычніка (5 лістапада) 1878[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 15 лютага 1939[3][4][…] (60 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак, аўтабіёграф, пісьменнік, графік, сцэнограф, тэарэтык мастацтва, драматург |
| Жанр | партрэт, нацюрморт і графіка |
| Вучоба | |
| Мастацкі кірунак | рускі сімвалізм[d] і сімвалізм[6] |
| Уплыў на | Pavel Golubyatnikov[d] і Yevgeny Kibrik[d] |
| Член у | |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Вучыўся ў Маскоўскім вучылішчы жывапісу, скульптуры і дойлідства ў В.Сярова ў 1897—1905 гадах, студыі А. Ажбэ ў Мюнхене (1901), у прыватных акадэміях у Парыжы (1905-08). Член аб'яднанняў «Свет мастацтва» (з 1911), «Чатыры мастацтва» (з 1924). У 1918-33 гадах выкладаў у ленінградскіх Дзяржаўных вольных мастацкіх майстэрнях, Вышэйшых мастацка-тэхнічных майстэрнях, Вышэйшым мастацка-тэхнічным інстытуце АМ. Наведаў Італію (1905) і Паўночную Афрыку (1907). Зазнаў уплывы нямецкіх і французскіх майстроў сімвалізму і мадэрну, рэнесансу, рускага іканапісу, В. Барысава-Мусатава. Элегічная сузіральнасць, разарваны, вялы рытм, змрочны каларыт ранніх работ («Бераг», 1908; «Сон», 1910) у 1910-я гады змянілася напружанасцю і пластычнай яснасцю вобразаў, востра-рытмізаванай кампактнай кампазіцыяй, кантрастамі адкрытых яркіх колераў, выкарыстаннем прыёмаў сферычнай перспектывы: «Хлопчыкі гуляюць» (1911), «Купанне чырвонага каня» (1912), «Паўдня» (1917) і іншыя. У 1920-я гады пісаў прасякнутыя пафасам рэвалюцыйнай барацьбы тэматычныя карціны: «1918 год у Петраградзе» (1920), «Пасля бою» (1923), «Смерць камісара» (1928). Аўтар аналітычных строгіх партрэтаў (аўтапартрэт, 1918; «Г. А. Ахматава», 1922), паэтычных партрэтна-жанравых кампазіцый («Дзяўчына ў сарафане», «Дзяўчына каля акна», абедзве 1928), нацюрмортаў («Ранішні нацюрморт», 1918; «Чаромха ў шклянцы», 1932). Працаваў таксама як графік і тэатральны мастак.
Зноскі
- ↑ Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
- ↑ а б Петров-Водкин Кузьма Сергеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Петров-Водкин Кузьма Сергеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Kuzma Sergeevich Petrov-Vodkin
- ↑ а б Эстонская Вікіпедыя — 2002.
- ↑ Cassou J., Brunel P., Claudon F. і інш. Encyclopédie du symbolisme — 1979. — ISBN 2-85056-129-0
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).