Кіраўнікі Мінска
Старосты правіць
Імя | Выява | Гады жыцця | Гады на ўрадзе | Заўвагі |
---|---|---|---|---|
Іван Юр'евіч Заслаўскі | 1468--1473 | |||
Іван Красны, кн. друцкі[1] | 1487—1489 | |||
Мікалай Іванавіч Іллініч | 1494—1498 | |||
Багдан Іванавіч Заслаўскі | 1498--1525 | |||
Ян Стэцкевіч Далобаўскі | 1530-я | |||
Васіль Тышкевіч | 1544—1571 | |||
Гаўрыла Іванавіч Гарнастай | 1515?—1588? | 1575--1588 (у літ.вікі 1571—1582) | ||
Дзмітрый Скумін Тышкевіч | каля 1546—1609 | 1588—1592 | ||
Андрэй Мікалаевіч Станкевіч | −1596--16.5.1604- ; у літ.вікі 1595—1597 | адначасова і мастаўнічы менскі (зг. 16.5.1604) | ||
Пётр Тышкевіч | ?--1631 | каля 1610--1625 | У 1615 годзе ён купіў пляц на рагу Высокага рынка на скрыжаванні вуліц Валоцкай і будучай Дамініканскай і пачаў будаваць для дамініканскага ордэна мураваны касцёл і двухпавярховы кляштар пры ім. | |
Крыштаф Завіша | 1600—1670 | да 1629—1645 | ||
Андрэй Казімір Завіша | 1614—1678 | 1645--1676- (у літ.вікі 1645—1647) | ||
Ян Мікалай Завіша | у літ.вікі 1685 | |||
Крыштаф Станіслаў Завіша | 1660—1721 | 1685—1720 | ||
Ігнацы Завіша | 1690—1738 | 1720—1738 | ||
Удальрык Крыштаф Радзівіл | 1712—1770 | 1739—1746 | ||
Юзаф Міхал Іваноўскі | 1746-1762 (у літ.вікі 1765) | |||
Міхал Валадковіч | 1762- | |||
Ігнацы Іваноўскі | 1765-1778 (у літ.вікі 1765) | |||
Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі | 1767—1772 | |||
Аўгуст Дамінік Пшаздзецкі | 1760—1782 | 1772—1782 | ||
Міхал Геранім Бжастоўскі | 1762--1806 | 1782 | ||
Геранім Вінцэнт Радзівіл | 1759—1786 | 1783—1786 | ||
Міхал Геранім Бжастоўскі | 1762--1806 | 1787-1806 (у літ.вікі пасля 1787) |
Падстаросты правіць
Імя | Фатаграфія | Гады жыцця | Гады на ўрадзе | Заўвагі |
---|---|---|---|---|
Іван Фёдаравіч Быкоўскі | −1570- | |||
Фёдар Шавула | −1580- | |||
Ян Янавіч Кураш | 1594-1600 | |||
Марцін Казімір Валадковіч | 1660-я | |||
Тэадор Антоні Ваньковіч | ?-1716 | 1689—1716 | ||
Узлоўскі | −1751- |
Магістрат (1499—1831) правіць
Паводле прывілея на магдэбургскае права, рада складалася з 12 радцаў, які разам з войтам выбіралі са свайго складу 2 бурмістраў на год («рочных»). Лаўнікі таксама былі, але прывілеям не згаданы, як выбіраліся не вядома, таксама не вядомы імёны лаўнікаў да 1590 года.
З 1590 года рада вырашыла, што штогадовыя выбары радцаў замінаюць нармальнай рабоце магістрата і вызначыла новы парадак. Радцы выбіраліся на неабмежаваны тэрмін, фактычна пажыццёва, калі да іх асабістай працы не было прэтэнзій месцічаў. Рада з 12 радцаў са свайго складу выбірала «рочных» — 2 бурмістраў, 2 радцаў, 2 лаўнікаў, 2 бірчых і 2 шафараў. Выбіраліся «рочныя» на 3 гады наперад, так у 1590 годзе са складу рады абраны «рочныя» на 1590, 1591 і 1592 гады. Тэрмін паўнамоцтваў пачынаўся на "дзень зімняга Ніколы" (6 снежня), калі «рочныя» аднаго года перадавалі справы, скрыні, пячаткі і ключы «рочным» наступнага года.
Радцы правіць
- Фёдар Шакола, Яўстафій Шарыпа, Івашка Вайтовіч, Філіп Рыловіч (студзень 1510)
- Філіповіч (1510)
- Багдан Савіч, Саўка Піліповіч, Іван Ткач, Лявон Ходзьковіч, Захар’я Дзямідовіч, Аніска Мухліч (1590)
- Андрэй Масленка (-1592-1620-[2])
- Міхайла Філіповіч (-1596-1615-)
- Васіль Мікіціч Лах (XVI ст.)
- Санка Філіповіч (-1600-1615-)
- Іван Бабурка (-1600-1615-)[3]
- Раман Бабурка (-1605-1615-)
- Даніэль Масленка (-1600я-)
- Васіль Масленка (-1612-)
- Юзаф Філіповіч (-1615-)
- Павел Пашкевіч (-1615-)
- Васіль Масленка (-1615-)
- Лука/Лукаш Богушавіч Шышка (-1615-1647-)[4]
- Іван Пашкевіч Пілацік (-1616-)
- Мацьяш Балцаровіч (-1647-)
- Супрон Супрановіч (-1647-)
- Рыгор Якаўлевіч (-1647-1664-)
- Васіль Паўлавіч (-1647-)
- Павел Алісевіч Філіповіч (-1652-1680[5]-)
- Міхал Шышка (-1664-1673-)
- Ян Уласовіч Фурс / Іван Фурс / Фурс Улазовіч[6] (-1664-1680-)
- Аляксандр Жыткевіч (-1667-[7])
- Мірон Філіповіч, Адам Сапатковіч (-1667[7]-)
- Адам Сапатковіч (-1667[7]-1677[6]-)
- Яўмен Пятровіч Астроўскі (-1678[6]-)
- Афанас Нядзвецкі (-1678[6]-)
- Міхал Кудышэвіч (-1700-)
- Базыль Мазуркевіч (-1700-1722-)
- Сіла Пашкевіч (XVII ст.)
- Шышка (-1752-)
- Шышка (-1752-)
- Ян Давыд Шэйба (-1748-1762-)
- Ігнацій Таранкевіч (-1768-1787-)[8][9]
- Мікалай Заварскі (-1787-)[10]
- Якаб Дэрукоф (-1787-)[10]
- Антоні Шышка (1770я)
- Андрэй Макарэвіч (-1781-), старшыня цэху муляроў
- Ян Байкоў (-1790я-)
Бурмістры правіць
- Фёдар Шакола, Яўстафій Шарыпа, Івашка Вайтовіч, Філіп Рыловіч (студзень 1510) — першы вядомы персанальны склад бурмістраў Менска[11]
- Філіповіч (1510)
- Багдан Савіч, Саўка Піліповіч (1590)
- Міхайла Філіповіч (1596)
- Андрэй Масленка (1592)
- Санка Філіповіч (1600)
- Іван Бабурка (1600)[12]
- Раман Бабурка (1605)
- Даніэль Масленка (1600-я)[12]
- Васіль Масленка (1612)
- Іван Пашкевіч Пілацік (1616)
- Лука/Лукаш Богушавіч Шышка (1629, 1635, 1639)[4]
- Павел Алісевіч Філіповіч (1652, 1680[5])
- Міхал Шышка (жн.1664, сак.1665, 1673)
- Ян Уласовіч Фурс/Іван Фурс/Фурс Улазовіч (жн. 1664, 1674, 1680)
- Мірон Філіповіч, Адам Сапатковіч (1667[7])
- Сіла Пашкевіч (XVII ст.)
- Міхал Кудышэвіч, Базыль Мазуркевіч (1700)
- Базыль Мазуркевіч (1722)
- Шышка, Шышка (1752)
- Ян Давыд Шэйба (1762)
- Антоні Шышка (1770я)
- Ігнацій Таранкевіч (1773)[8]
- Андрэй Макарэвіч (1781)
- Мікалай Заварскі (-1787-)[10]
- Якаб Дэрукоф (-1787-)[10]
- Ян Байкоў (1790я)
Радцы рочныя правіць
- Іван Ткач, Лявон Ходзькавіч (1590)
- Аляксандр Жыткевіч (1667)
- Ян Уласовіч Фурс/Іван Фурс (1674)
- Ян Давыд Шэйба (1748)
- Ігнацій Таранкевіч (1768)[8]
Лаўнікі рочныя правіць
Войты правіць
- Пётр Шакола (1499—1501)
- Абрам Езафовіч, Іван / Ян Новахрышчоны, «жыд Абрахам» (1503-1508-)
- Канстанцін Абрамавіч Езафовіч
- Грынашка Багдановіч (-1518-)
- Васіль Тышкевіч (-1557-)
- Ян Янавіч Карэйва/Карэйвіч (2-я пал. XVI ст.)
- Сямён Мікуліч (2-я пал. XVI ст.)
- Марцін Тышкевіч (1582-)
- Іван Фёдаравіч Быкоўскі/Быкаўскі (-1590-1594)
- Рыгор Тарлецкі (1595-1600-)
- Самуэль Пятровіч Друцкі-Горскі (лета 1617-да 3.2.1635)
- Фёдар/Тэадор Самуэлевіч Друцкі-Горскі (да 3.2.1635-1651)
- Ян Адэркас (16.8.1651-18.9.1651, саступіў урад)
- Крыштаф Валадковіч (18.9.1651-1670)
- Юрый Лукомскі (1671-)
- Ян Таргоня-Жыдовіч (сяр. XVII ст.), таксама і возны менскі
- Адам Стэфанавіч Ваньковіч (XVII ст.)
- Станіслаў Буржынскі, Станіслаў з Бужына Бужынскі (-1739-1744-)
- Антоній Тадэвуш Пшаздзецкі (1750я-)
Лентвойты правіць
Гараднічыя правіць
- Яцка (Якуб) Іванавіч Ратамскі (1510/1511), адмовіўся ад ураду
- Валошка (Ваўчко) Яўлашкавіч Шапялевіч (1511-1521-)
- Грынашка Багданавіч Шалуха (-1541-)
- Андрэй Сямёнавіч Адзінцэвіч (-1544-1550)
- Марцін Валадковіч (1582)
- Адам Валадковіч (-1623-)
- Павел Скарупа (-1627-1645-)
- Марцін Казімір Валадковіч (1649—1660я-)
- Юзаф Міхал Іваноўскі (-1743-1758)
- Ануфрый Антоній Жыжэмскі (з 27.03.1765)
- Крыштаф Глінскі-Ліхадзяеўскі (з 1773)
- Дамінік Жыжэмскі (1782—1785)
Кіраўнікі французскай адміністрацыі і Часовага ўрада ВКЛ (1812) правіць
Прэзідэнт агульнай камісіі Часовага ўрада Мінскай правінцыі правіць
- 13 ліпеня 1812 — 27 ліпеня 1812 — князь Міхал Крыштафавіч Пузына
Мэр Мінска правіць
- 27 ліпеня — 16 лістапада 1812 — Ксаверый Тадэвушавіч Ліпскі (1764— пасля 1820)
Прэзідэнт муніцыпальнай рады Мінскага дэпартамента правіць
- 27 ліпеня — 16 лістапада 1812 — князь Міхал Крыштафавіч Пузына
Гарадскія галовы (1831—1917/18) правіць
- 1836—1839 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)[13]
- ?-1849-? — Адам Воўк
- 1851—1854 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)
- 1859—1864 — Леапольд Дэльпацэ (1802—1864)
- 1864—? — Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў, купец 2-й гільдыі
- 1866—? — Сцяпан Яфімавіч Тамаровіч
- ?-1870-? — Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў
- 1871—1875-? — Аляксандр Пятровіч Фогель
- 1876—1880 — Міхаіл Іванавіч Казарынаў (1835—1885)
- 1880 — 19 лістапада 1889 — Мікалай Мікалаевіч Галіневіч (1838—1889)
- 18 студзеня 1890—1901 — граф Караль Эмерыкавіч Чапскі (1860—1904)
- 1901—1905 — Мечыслаў Юзафавіч Райкевіч
- 1905—1906 — Міхал Генрыкавіч Валовіч (раней 1889 — пасля 1918)
- 1906—1909 — Станіслаў Мельхіёравіч Стэфановіч
- 28 чэрвеня 1909 — 30 ліпеня 1917 — Станіслаў Браніслававіч Хржанстоўскі (раней 1896—пасля 1927)[14]
- 1917— 27 мая 1918 — П. Кашчанка
- 27 мая 1918—? — Станіслаў Браніслававіч Хржанстоўскі (раней 1896 — пасля 1927)
Паўстанцкія грамадзянскія начальнікі Мінска (1863) правіць
- студзень — верасень 1863 — Пётр Янавіч Чакатоўскі (1832—1882)
- верасень 1863 — Артур Пятровіч Тарчынскі (каля 1821—пасля 1882)
- кастрычнік 1863 — Багуслаў Семірадскі (1838—пасля 1864)
Гарадскія камісары (у часы Грамадзянскага ўпраўлення ўсходніх зямель) правіць
- 14 жніўня 1919—? — Багдан Міхалавіч Грушвіцкі (1870—пасля 1919)
Бурмістры (у часы Грамадзянскага ўпраўлення ўсходніх зямель) правіць
- 27 жніўня 1919—? — Мечыслаў Васілевіч Запольскі-Доўнар (1871—1919-?)
Старшыні Мінгарвыканкама (1917—1919, 1920—1941) правіць
- Барыс Паўлавіч Позерн (сакавік 1917 — чэрвень 1917)
- Ісідар Еўсцігнеевіч Любімаў (ліпень 1917 — жнівень 1917)
- Карл Іванавіч Ландэр (верасень 1917 — кастрычнік 1917)
- Віктар Іванавіч Яркін (сакавік 1918 — май 1919)
- Казімір Генрыхавіч Цыхоўскі (чэрвень 1919 — верасень 1919)
- Фрыц Мацвеевіч Кюсэ (снежань 1920 — снежань 1921)
- Адольф Хрыстафоравіч Гетнер (студзень 1922 — снежань 1923)
- Сяргей Бенядзіктавіч Карп (студзень 1924 — сакавік 1924)
- Адам Сямёнавіч Славінскі (сакавік 1924 — ліпень 1924)
- Сцяпан Вікенцевіч Яцкевіч (жнівень 1924 — красавік 1929)
- Нічыпар Лукіч Аксючыц (красавік 1929 — снежань 1930)
- Іосіф Ігнатавіч Валодзька (люты 1931 — сакавік 1933)
- Антон Мацвеевіч Каранеўскі (май 1933 — студзень 1934)
- Емяльян Піліпавіч Жуковіч (сакавік 1934 — чэрвень 1937)
- Канстанцін Іванавіч Бударын (верасня 1940 — чэрвень 1941)
Бургамістры (у часы нацысцкай акупацыі 1941—1944) правіць
- ліпень 1941 — лістапад 1941 — Вітаўт Тумаш (1910—1998)
- 17 лістапада 1941 — 7 снежня 1943 — Вацлаў Леанардавіч Іваноўскі (1880—1943)
- снежань 1943 — 3 ліпеня 1944 — Анатоль Фёдаравіч Комар (1902— пасля 1944)
Намеснік бургамістра правіць
- ліпень 1941 — 3 ліпеня 1944 — Адам Канстанцінавіч Дземідэцкі-Дземідовіч (1888—пасля 1952)
Старшыні Мінгарвыканкама (з 1944) правіць
- Канстанцін Іванавіч Бударын (ліпень 1944 — жніўня 1945)
- Іван Паўлавіч Паромчык (жнівень 1945 — сакавік 1946)
- Канстанцін Навумавіч Длугашэўскі (красавік 1946 — ліпень 1954)
- Васіль Іванавіч Шарапаў (ліпень 1954 — студзень 1968)
- Міхаіл Васілевіч Кавалёў (студзень 1968 — студзень 1977)
- Генадзь Георгіевіч Барташэвіч (студзень 1977 — чэрвень 1977)
- Станіслаў Міхайлавіч Лукашэвіч (чэрвень 1977 — студзень 1980)
- Георгій Станіслававіч Таразевіч (студзень 1980 — жнівень 1983)
- Валерый Андрэевіч Пячэннікаў (жнівень 1983 — снежань 1985)
- Уладзімір Іванавіч Міхасёў (снежань 1985 — май 1990)
- Міхаіл Апанасавіч Марыніч (кастрычнік 1990 — красавік 1991)
- Аляксандр Міхайлавіч Герасіменка (красавік 1991 — студзень 1995)
- Уладзімір Васілевіч Ярмошын (студзень 1995 — люты 2000)
- Міхаіл Якаўлевіч Паўлаў (сакавік 2000 — чэрвень 2009)
- Мікалай Аляксандравіч Ладуцька (чэрвень 2010 — лістапад 2014)
- Андрэй Віктаравіч Шорац (6 лістапада 2014 — 24 лістапада 2018)
- Анатоль Аляксандравіч Сівак (24 лістапада 2018 — 3 верасня 2020)
- Уладзімір Яўгенавіч Кухараў (з 3 верасня 2020)
Зноскі
- ↑ Вольф Ю. Князі літоўска-рускія…
- ↑ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1
- ↑ Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.
- ↑ а б Жыцьцяпіс Менскае іконы Божае Маці(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 10 жніўня 2016.
- ↑ а б в Лёсы, зламаныя маскоўскім нашэсцем . Наша Ніва. Праверана 6 студзеня 2024.
- ↑ а б в г д е Кніга актавых пратаколаў 1674-1680 гг. мінскага магістрата як крыніца па гісторыі горада др. паловы XVII ст. | Национальный исторический архив Беларуси . niab.by. Праверана 6 студзеня 2024.
- ↑ а б в г д Статкевіч Н. М. Мінск і Радзівілы: зямельныя ўладанні магнатаў у горадзе // Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя «Нясвіжскі палац Радзівілаў: гісторыя, новыя даследаванні. Вопыт стварэння палацавых музейных экспазіцый» (Нясвіж, 20 кастрычніка 2009 г.). — Нясвіж: 2010.
- ↑ а б в Кітурка 2010, с. 59.
- ↑ История Минск. -- Мн., 1957. -- С. 67.
- ↑ а б в г Кітурка 2010, с. 62.
- ↑ Архіварыус № 19, 2021. — С. 64, 70.
- ↑ а б Менскія адрэсы Архівавана 16 верасня 2016.
- ↑ Леапольд Валенціевіч Дэльпацэ, або Дэльпац (Леапольда дэль Пацэ; нар. 1802) — менскі купец італьянскага (з Вероны) паходжання, каталік. Продкі перасяліліся ў Рэч Паспалітую ў 17 ст., кароль Ян Казімір са згоды Варшаўскага сейма адаптаваў афіцэра войскаў Рэчы Паспалітай — Франца Дэльпацэ, да шляхецкага стану (гл. індэгенат у Volumine Legum, T.IV, P.570, а таксама Канстытуцыі Варшаўскага сейма 1658, 1661, 1662 гадоў — P. 873, 939.). Справа пра дваранства Дэльпацэ захоўваецца ў НГАБ (ф.319, воп.2, спр.889, л.47). Леапольд меў сыноў Альфонса, Міхаіла і Станіслава.
- ↑ РГИА Ф. 1349 Оп. 2 Д. 979 Л. 77-80
Літаратура правіць
- Дашкевич, Е. Организационная структура польской гражданской администрации в Минске в 1919―1920 гг. / Е. Дашкевич // Знакамітыя мінчане XIX—XX стст. Роля выхадцаў з Міншчыны ў польскім культурным, грамадскім і палітычным жыцці ў перыяд II Рэчы Паспалітай : матэрыялы [XI] Беларуска-польскай навуковай канферэнцыі, Мінск, 27 верасня 2019 г. / [рэдкалегія: А. Вялікі, З. Вінніцкі (навуковыя рэдактары) і інш.]. — Мінск, 2020. — С. 210―218.
- Кітурка І. Ф. «Гандлёвы дзённік» («Dziennik handlowy») як крыніца па эканамічнай гісторыі Менска апошняй чвэрці XVIII ст. // Мінск і мінчане : дзесяць стагоддзяў гісторыі (да 510-годдзя атрымання Менскам магдэбургскага права) : матэрыялы Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі, Мінск, 4-5 верасня 2009 г. / НАН Беларусі; рэдкал.: А. А. Каваленя [і інш.]. — Мінск : Беларуская навука, 2010. — С. 57-64.
- Снапкоўскі Ю. Адміністратары Мінска і Мінскай губерні ў канцы XVIII -- пачатку XX стагоддзя: малавядомыя зігзагі лёсу і сваяцкія сувязі // Архівы і справаводства № 3, 2019. -- С. 87–99
- Часовая мінская газета. 1812 год / агульн. рэд., перакл. з польск., персаналіі і паслясл. Я. Анішчанкі. — Мінск : Хурсік, 2008. — 181 с.