Ланфранк
Ланфаранк (англ.: Lanfranc, італ.: Lanfranco; каля 1005 — 24 мая 1089) — італьянскі настаўнік, святар і манах, архібіскуп Кентэрберыйскі з 1070 года да канца жыцця.
Ланфранк | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Дыяцэзія | архідыяцэзія Кентэрберы[d] | ||||||
Папярэднік | Стыганд[d] | ||||||
Пераемнік | Ансельм Кентэрберыйскі | ||||||
Дзейнасць | багаслоў, філосаф, каталіцкі святар, юрыст, архіепіскап, пісьменнік | ||||||
Нараджэнне |
1005[1] |
||||||
Смерць |
28 мая 1089
|
||||||
Пахаванне | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ланфранк нарадзіўся ў Павіі, атрымаў адукацыю ў вольных мастацтвах. Перабраўшыся ў Нармандыю, узначаліў кафедральную школу ў Аўраншы. У 1042 годзе далучыўся да бенедыкцінскага ордэна, а ў 1070 годзе, хутка пасля нармандскага заваявання Англіі, атрымаў пасаду архібіскупа Кентэрберыйскага. Пасля смерці Вільгельма Заваёўніка спрыяў пераходу ўлады да яго сына Вільгельма Рудога.