Леанарда Боф
Леанарда Боф (парт.: Leonardo Boff; нар. 14 снежня 1938[1][2], Concórdia[d], штат Санта-Катарына) — бразільскі каталіцкі святар, тэолаг і сацыёлаг, былы член ордэна францысканцаў, адзін з вядучых тэарэтыкаў «тэалогіі вызвалення».
| Леанарда Боф | |
|---|---|
.jpeg) | |
| Дата нараджэння | 14 снежня 1938[1][2] (85 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | каталіцкі святар, багаслоў, пісьменнік, філосаф |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Прэміі | |
| Узнагароды | |
| Сайт | leonardoboff.org (парт.) (ісп.) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Леанарда Боф нарадзіўся 14 снежня 1938 года у бразільскім гарадзе Канкардыя. Яго бацькі былі нашчадкамі італьянскіх імігрантаў. З ранняга дзяцінства каталіцтва стала важным фактарам, які паўплываў на фарміраванне яго поглядаў. Вывучаў філасофію і тэалогію ў бразільскіх універсітэтах ў Курытыбе (штат Парана) і Петраполісе (штат Рыа-дэ-Жанейра), спецыялізаваўся ў галіне дагматычнай тэалогіі ў Мюнхенскім універсітэце пад кіраўніцтвам вядомых нямецкіх тэолагаў К. Ранера, Л. Шэфчыка і Х. Фрыза.
У 1959 годзе Боф уступіў у Ордэн францысканцаў.
У 1970 годзе стаў доктарам філасофіі і тэалогіі ў Мюнхенскім універсітэце.
Пасля публікацыі ў 1981 годзе кнігі «Царква: харызма і ўлада», у якой Боф папракаў царква за тое, што яна не выступае ў абарону бедных, а іерархію — за тое, што яна стварыла своеасаблівую «манархічную структуру», ён быў выкліканы 7 верасня 1984 г. у Ватыкан, дзе Кангрэгацыя веравучэння прадпісала яму на год адмовіцца ад публічных выступаў (накладзены зарок маўчання быў зняты ў 1986 г.)
У 1992 годзе Боф выйшаў з францішканскага ордэна.
У 1993 годзе ён быў зацверджаны ў якасці прафесара этыкі, філасофіі рэлігіі і экалогіі ў Дзяржаўным універсітэце Рыа-дэ-Жанейра.
У 2012 годзе Боф уступіў у міжнародную групу каталіцкіх навукоўцаў, якія ў выдалі юбілейную дэкларацыю аб рэформе Каталіцкай царквы[3].
У сакавіку 2013 Боф пракаментаваў выбары Францыска на пасаду Папы Рымскага: «Я натхнёны гэтым выбарам, я разглядая яго ў якасці залогу прастаты для царквы»[4]. Ён дадаў, што новы Папа кансерватыўны ў многіх адносінах, але мае ліберальныя погляды па некаторых прадметах[5].
Большую частку свайго жыцця Боф працававаў у якасці прафесара ў акадэмічных абласцях тэалогіі, этыкі і філасофіі па ўсёй Бразіліі, а таксама ў якасці лектара ў многіх універсітэтах за мяжой, такіх як Лісабонскі універсітэт, Барселонскі ўніверсітэт, Універсітэт Лунда, Універсітэт Осла, Універсітэт Турына і іншыя.
Ідэі і погляды правіць
З пачатку 1960-ых гадоў бацька Бофа пачынае распрацоўваць асновы сваёй духоўнай і сацыяльнай дактрыны, моцна звязаннай з «тэалогіяй вызвалення». Асноўнай тэмай яго разваг становіцца «праява божай благадаці ў паўсядзённым жыцці чалавека». Разважанні бацькі моцна прыцягвалі Бофа, які, знаходзячыся пад уплывам бацькавай філасофіі і ідэй хрысціянскага сацыялізму пераканаўся, што капіталістычная сістэма прыгнятае просты народ, супярэчыць хрысціянству[6][7].
Пазней, будучы доктарам тэалогіі, Боф увязваў тэалогію вызвалення з хрысталогіяй, распрацоўваўшы такую хрысталогію, якая, па яго перакананнях, адказвае патрэбам яго краіны і Лацінскай Амерыкі ў цэлым. Прынцыпы, якія Бофф лічыць першачарговымі гэта:
- прымата антрапалагічнага элемента над царкоўным;
- прымата ўтапічнага элемента над канкрэтным (паколькі навучанне Хрыста — гэта таксама ўтопія для зямнога свету);
- прымата грамадскага фактару над асобасных;
- прымата дзейнасці над тэалагічнай рэфлексіяй.
Кнігі і працы Бофа правіць
- Evangelio del Cristo cósmico. 2009. ISBN 978-84-9879-087-0
- El águila y la gallina. Una metáfora de la condición humana. Cuarta edición 2006. ISBN 978-84-8164-514-9
- Ecología: grito de la Tierra, grito de los pobres. Cuarta edición 2006. ISBN 978-84-8164-104-2
- Femenino y masculino. Una nueva conciencia para el encuentro de las diferencias. 2004. ISBN 978-84-8164-689-4
- La voz del arco iris. 2003. ISBN 978-84-8164-589-7
- El cuidado esencial. Ética de lo humano, compasión por la Tierra. 2002. ISBN 978-84-8164-517-0
- Mística y espiritualidad, junto a Frei Betto. Tercera edición 2002. ISBN 978-84-8164-102-8
- Ética planetaria desde el Gran Sur. 2001. ISBN 978-84-8164-412-8
- Gracia y experiencia humana. 2001. ISBN 978-84-8164-498-2
- El despertar del águila. 2000. ISBN 978-84-8164-409-8
- La dignidad de la Tierra. Ecología, mundialización, espiritualidad. 2000. ISBN 978-84-8164-363-3
- La opción-Tierra: la solución para la tierra no cae del cielo. 2008. ISBN 978-84-293-1762-6
- Ecclesiogenesis: The Base Communities Reinvent the Church. 1986. ISBN 978-08-8344-214-2
- Los sacramentos de la vida. 1977. ISBN 978-84-293-0491-6
Зноскі
- ↑ а б Leonardo Boff // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ а б Leonardo Boff // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Sponsors of the Catholic Scholars' Declaration A-B. Authority in the Catholic Church. John Wijngaards Catholic Research Centre. Праверана 23 November 2013.
- ↑ Schmall, Emily (13 March 2013). "A Conservative With a Common Touch". New York Times. Праверана 20 March 2013.
- ↑ "L. Boff: "Bergoglio aprobó que una pareja gay adoptara un niño"". Religion Digital. 17 March 2013. Праверана 20 March 2013.
- ↑ Interview to the Comunità Italiana: "Os USA fizeram alianças espúrias com os emires e reis. Estes são despóticos, sequer possuem constituição. Embora riquíssimos, mantém o povo na pobreza." November 2001
- ↑ "Overview". Campaign for a UN Parliamentary Assembly [амерыканская англійская]. Праверана 2017-10-09.
{{cite news}}:|first=не мае|last=(даведка)