Леанід Паўлавіч Ліпінскі

Леанід Паўлавіч Ліпінскі (10 лістапада 1921, в. Казусёўка Клімавіцкага раёна — 7 верасня 1982) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (1975), прафесар (1974).

Леанід Паўлавіч Ліпінскі
Дата нараджэння	10 лістапада 1921(1921-11-10)
Месца нараджэння	Казусёўка, Галіцкі сельсавет, Клімавіцкі раён, Беларусь
Дата смерці	7 верасня 1982(1982-09-07) (60 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі Інстытут гісторыі НАНБ БНТУ
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук
Альма-матар	Магілёўскі педагагічны інстытут (1948)

Біяграфія

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў Магілёўскі педагагічны інстытут (1948). Працаваў намеснікам дырэктара Цэнтральнага дзяржаўнага гістарычнага архіва БССР у Мінску, з 1952 старшым навуковым супрацоўнікам Інстытуту гісторыі АН Беларусі. 3 1966 у Беларускім політэхнічным інстытуце.

Даследаваў сялянскі рух на Беларусі ў 1900—1917 гадах, станаўленне і развіццё капіталізму ў беларускай вёсцы, сацыяльнае расслаенне сялянства, сталыпінскую аграрную рэформу на Беларусі, прамысловасць, гандаль, гарадское кіраванне, жыллёва-камунальную гаспадарку Мінску ў пачатку XX ст. і іншае. Адзін з аўтараў «Гісторыі Мінска» (1967), «Нарысаў гісторыі прафсаюзаў Беларусі (1905—1969 гг.)» (1970).

Творы

Кнігі

• Крестьянское движение в Белоруссии в период между двумя революциями (июнь 1907 — февраль 1917 гг.) / Л. П. Липинский, Е. П. Лукьянов; Академия наук БССР, Институт истории. — Минск: Наука и техника, 1964. — 258 с.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 714 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3.