Вікіпедыя

Луі дэ Фюнэс

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Фюнэс.

Луі дэ Фюнэс (фр.: Louis de Funès, поўнае імя Луі́ Жэрмэ́н Даві́д дэ Фюнэс дэ Галарса, фр.: Louis Germain David de Funès de Galarza; 31 ліпеня 1914(1914-07-31)[1][2][…], Курбевуа, дэпартамент Сена[3] — 27 студзеня 1983(1983-01-27)[1][2][…], Нант, Метраполія Францыі[3]) — французскі кінаакцёр, комік, рэжысёр, сцэнарыст.

Луі дэ Фюнэс
фр.: Louis de Funès
Дата нараджэння 31 ліпеня 1914(1914-07-31)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 27 студзеня 1983(1983-01-27)[1][2][…] (68 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Germaine Carroyer[d][4] і Жанна дэ Фюнэс[d][5]
Дзеці Аліўе дэ Фюнэс і Daniel de Funès de Galarza[d]
Адукацыя
Прафесія комік, кінаакцёр, кінарэжысёр, кінапрадзюсар, акцёр дубляжа, сцэнарыст, тэатральны акцёр, піяніст, тэлеакцёр, акцёр
Узнагароды
IMDb ID 0000086
louisdefunes.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 31 ліпеня 1914 года ў сям’і юрыста, іспанца па паходжанню. Пасля вайны ўпершыню спрабуе сябе ў кінематографе. Яшчэ раней вучыўся на драматычных курсах Мішэля Сімона. У 1945 годзе зняўся ў сваім першым фільме «Барбізонская спакуса» рэжысёра Жана Стэлі. Першую галоўную ролю (браканьер Блеро) атрымлаў у фільме «Не злоўлены — не злодзей» (1958). Гэтая стужка робіць яго знакамітым.

Вяршыня папулярнасці прыходзіцца на 1960-я гг., калі Луі дэ Фюнэс прымаў удзел у трох-чатырох фільмах кожны год. Іграў камічнага камісара Жува ў трылогіі аб Фантамасе рэжысёра Андрэ Юнебеля. Юнебель спачатку плануе зняць 10 фільмаў гэтай серыі, але з-за не вельмі вялікай папулярнасці трэцяга («Фантамас супраць Скотланд-Ярда») праект быў закрыты.

Больш за 2 мільёны гледачоў з усяго свету прагледзелі фільмы «Вялікая прагулка» і «Разявака», дзе Луі дэ Фюнэс іграў найбольш бачныя і яскравыя ролі. Аналагічны поспех чакаў і серыю фільмаў пра прыгоды жандараў з Сен-Трапэ (1960-1970-у гг.) з Фюнэсам у ролі смешнага, але мужнага і знаходлівага паліцэйскага Людавіка Крушо.

15 сакавіка 1973 года атрымаў званне «Кавалер ордэна Ганаровага легіёна». З сярэдзіны 1970-х яго здароўе пагаршаецца. У 1975 годзе перажывае адразу два інфаркты. Акцёр кідае кіно і пачынае займацца гадаваннем коз і вырошчваннем кветак. Але, атрымаўшы званок ад Клода Зідзі з прапановай зняцца ў фільме «Крыльца ці ножка» (1976), ён не змог адмовіцца. Роля рэстараннага крытыка месье Дзюшмэна была выканана бліскуча. Роля ў фільме «Жандар і жандарэткі» (1982) была апошняй. Акцёр памёр 27 студзеня 1983 года ад сардэчнага прыступу.

Рысы характару

правіць

Сам Луі дэ Фюнэс казаў: «Я не шкадую аб марудным развіцці маёй кар’еры. Гэтая маруднасць дапамагла мне грунтоўна зразумець маю прафесію. Калі я быў невядомым, я стараўся афарбаваць дэталямі, мімікай, жэстамі маленькія ролі, якія мне даручалі. Таму, калі пачаць нанова, то я б не адмовіўся ад гэтага шляху».

Аліўе, сын акцёра, сцвярджаў, што яго бацька быў вельмі скупы: «Бацька пастаянна насіў на паясным рамяні агромністую звязку ключоў ад усіх шафаў, дзвярэй і скрынь, на якіх, дзе толькі магчыма, былі замкі. Ён скрупулёзна правяраў кожны рахунак. Шэсць разоў ён прымушаў мяне спрабавацца ў кіно, а калі я заявіў, што хачу быць пілотам, пачаў устройваць страшэнныя скандалы. Словам, у сям’і ён быў тыранам»[1] Архівавана 5 сакавіка 2016.. «Ён быў чыстым арыстакратам, які любіў уласную і адзіную жонку, вудзіў рыбу і вырошчваў ружы. Ён не любіў шумнага, штодзённага жыцця. Ён жыў ва ўласным свеце, які стараўся, каб ніхто не кранаў».

Фільмаграфія

правіць

Рэжысёрскія працы

правіць
  • 1979 — L’avare

Сям’я

правіць

Першая жонка — Джэрмэйн Луіз Элодзі Кэроер. Знаходзіліся ў шлюбе з 27 красавіка 1936 г. па 13 лістапада 1942 г.

Другая жонка — Жанна дэ Фюнэс. Знаходзіліся ў шлюбе з 20 красавіка 1943 г. па 27 студзеня 1983 — да самой смерці акцёра.

Сыны
  • Ад першага шлюбу — Дэніэл Чарлз Луі дэ Фюнэс дэ Галарса (нар. 12 ліпеня 1937 г.).
  • Ад другога шлюбу — Патрык Чарлз дэ Фюнэс дэ Галарса (нар. 27 студзеня 1944 г.).
  • Ад другога шлюбу — Аліўе дэ Фюнэс (нар. 11 жніўня 1949 г.), акцёр.

Узнагароды

правіць

Зноскі

  1. ↑ а б в г Louis de Funès // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б в г Louis Funès // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б в г Fichier des personnes décédées mirror Праверана 13 кастрычніка 2021.
  4. ↑ https://www.estrepublicain.fr/actualite/2017/01/24/daniel-de-funes-le-fils-de-louis-de-funes-est-decede
  5. ↑ Paris Match — Hachette Filipacchi Médias, Hachette, 1949. — ISSN 0397-1635; 0031-2029

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Луі_дэ_Фюнэс&oldid=4969710"