Людовік (герцаг Бургундскі)
Людовік, герцаг Бургундскі (фр.: Louis duc de Bourgogne; 16 жніўня 1682 — 18 лютага 1712) — дафін Францыі з 1711 года, сын Людовіка Вялікага Дафіна і Марыі Ганны Баварскай, старэйшы ўнук Людовіка XIV.
| Людовік, герцаг Бургундскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| фр.: Louis Duc de Bourgogne | |||||||
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Людовік Вялікі Дафін | ||||||
| Пераемнік | Людовік XV | ||||||
| Нараджэнне |
16 жніўня 1682[1][2]
|
||||||
| Смерць |
18 лютага 1712[3][4][…] (29 гадоў)
|
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Французскія Бурбоны[d] | ||||||
| Бацька | Людовік Вялікі Дафін[5] | ||||||
| Маці | Марыя Ганна Вікторыя Баварская[d][5] | ||||||
| Жонка | Марыя Адэлаіда Савойская[d][5][6] | ||||||
| Дзеці | Людовік XV[5], Louis, Dauphin of France, Duke of Brittany[d][7] і Louis, Duke of Brittany[d][7] | ||||||
| Веравызнанне | каталік | ||||||
| Дзейнасць | палітыка[8] | ||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Узнагароды |
  |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Атрымаў выхаванне ў духу каталіцкай набожнасці апошніх гадоў кіравання Караля-Сонца. З 1702 года дзед увёў герцага Бургундскага ў Дзяржаўны савет (да гэтага часу яго малодшы брат Філіп ужо стаў каралём Іспаніі Філіпам V). На прынца ўплывала прыдворная «набожная партыя» (devots), і ён сам неўзабаве завёў уласную групоўку, куды ўваходзілі яго настаўнік Фенелон, герцагі дэ Бавіе і дэ Шэўроз, а таксама Луі дэ Сен-Сімон (вядомы мемуарыст). Кружок падтрымліваў ідэю «асветнага абсалютызму» і дваранскай алігархіі з вялікай колькасцю кансультатыўных арыстакратычных «саветаў», якія адначасова абмяжоўвалі самаўпраўнасць караля і адціскалі ад стырна ўлады буржуазію. Заўчасная смерць герцага Бургундскага перашкодзіла планам яго кружка здзейсніцца, аднак некаторых падобных тэндэнцый незалежна працягвалі прытрымлівацца рэгент — Філіп II Арлеанскі і яго пераемнікі. Пры рэгенцтве нядоўгі час праіснавала полісінодыя, сістэма калектыўнага кіравання, а на працягу 1715—1789 года буржуазія сістэматычна абмяжоўвалася ў правах займаць дзяржаўныя пасады (у адрозненне ад умеранага дэмакратызму, уласцівага ў гэтай справе Людовіку XIV).
Пасля смерці бацькі ў 1711 годзе герцаг Бургундскі стаў спадчыннікам прастола і дафінам, аднак ужо ў лютым 1712 года сканаў разам са сваёй жонкай Марыяй-Адэлаідай Савойскай ад эпідэміі адзёру. Ад гэта хваробы праз месяц памер і іх старэйшы сын, 4-гадовы герцаг Брэтонскі. Малодшае двухгадовае дзіця, герцаг Анжуйскі, выжыў і пасля смерці прадзеда стаў у 1715 годзе каралём Людовікам XV.
Зноскі
- ↑ Louis, Dauphin of France, Duke of Burgundy // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Louis de France // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lundy D. R. Louis de Bourbon, Duc de Bourgogne // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Louis Bourgogne // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г Kindred Britain
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ а б Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
Спасылкі
правіць- Бургундский, Луи // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.