Люксембургская мова

Люксембургская мова (уласн. найменне — Lëtzebuergesch) — мова штодзённых зносін насельніцтва Люксембурга. З 1984 г. — афіцыйная мова Вялікага герцагства Люксембург (нароўне з французскай і нямецкай). Код ISO 639-1 — lb, ISO 639-2 — ltz.

Люксембургская мова
Саманазва	Lëtzebuergesch ['lətsəbuərjəʃ]
Краіны	Люксембург, Бельгія, Францыя, Германія
Рэгіёны	Люксембург Саар Рэйнланд-Пфальц Sankt Vith[d] Arelerland[d] departmental council of Moselle[d]
Афіцыйны статус	Люксембург
Арганізацыя, якая рэгулюе	Permanent Council of the Luxembourgish[d]
Агульная колькасць носьбітаў	300 000
Класіфікацыя
Катэгорыя	Мовы Еўразіі
Індаеўрапейская сям'я Германская галіна Заходнегерманская група Верхненямецкая падгрупа
Пісьменнасць	лацінка
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	люк 409
ISO 639-1	lb
ISO 639-2	ltz
ISO 639-3	ltz
WALS	lux
Ethnologue	ltz
Linguasphere	52-ACB-db
ABS ASCL	1302
IETF	lb
Glottolog	luxe1244
Вікіпедыя на гэтай мове

Ужыванне

Закон аб мове, зацверджаны 24 лютага 1984 года (арыгінал — на французскай мове):

Артыкул 1. Нацыянальная мова Люксембурга — люксембургская.

Артыкул 2. Тэксты законаў публікуюцца на французскай мове.

Артыкул 3. Мовы адміністрацыі — па выбары люксембургская, нямецкая і французская.

Артыкул 4. Запыты ў адміністрацыйныя органы: калі запыт будзе ажыццёўлены на Люксембургскай, французскай ці нямецкай мове, адміністрацыя па магчымасці павінна адказаць на мове просьбіта.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Люксембургская мова