Люксембургская мова

Люксембургская мова (уласн. найменне — Lëtzebuergesch) — мова штодзённых зносін насельніцтва Люксембурга. З 1984 г. — афіцыйная мова Вялікага герцагства Люксембург (нароўне з французскай і нямецкай). Код ISO 639-1 — lb, ISO 639-2 — ltz.

Люксембургская мова
Саманазва:	Lëtzebuergesch ['lətsəbuərjəʃ]
Краіны:	Люксембург, Бельгія, Францыя, Германія
Афіцыйны статус:	Люксембург
Агульная колькасць носьбітаў:	300 000
Класіфікацыя
Катэгорыя:	Мовы Еўразіі
Індаеўрапейская сям'я Германская галіна Заходнегерманская група Верхненямецкая падгрупа
Пісьменнасць:	лацінка
Моўныя коды
ISO 639-1:	lb
ISO 639-2:	ltz
ISO 639-3:	ltz

Ужыванне

Закон аб мове, зацверджаны 24 лютага 1984 года (арыгінал — на французскай мове):

Артыкул 1. Нацыянальная мова Люксембурга — люксембургская.

Артыкул 2. Тэксты законаў публікуюцца на французскай мове.

Артыкул 3. Мовы адміністрацыі — па выбары люксембургская, нямецкая і французская.

Артыкул 4. Запыты ў адміністрацыйныя органы: калі запыт будзе ажыццёўлены на Люксембургскай, французскай ці нямецкай мове, адміністрацыя па магчымасці павінна адказаць на мове просьбіта.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Люксембургская мова