Люнет (архітэктура)

Люне́т (фр.: la lunette — дымінутыў ад «месяц») — у выяўленчым мастацтве і архітэктуры поле сцяны, абмежаванае аркай і яе апорамі ў форме паўкруга ці сегмента круга і гарызанталлю знізу, якое размяшчаецца над дзвярамі ці вокнамі. У скразных люнетах размяшчаюцца вокны. Глухія люнеты часта ўпрыгожваліся маляўнічым ці скульптурным дэкорам. Люнетамі таксама завуць дугападобныя часткі створкавага алтара і паўкруглыя карціны на антычных стэлах.

Аналагічныя фрагменты франтонаў трохвугольнай формы завуцца тымпанамі. Часам «тымпан» выкарыстоўваецца ў якасці сіноніма «люнета».

• 
  Панторма. Люнетная фрэска з выявай Вертумна і Памоны ў Поджа а Каяна (1519-21).
• 
  Філіп Фейт. Сем гадоў вялікага дастатку. 1816—1817. Старая нацыянальная галерэя. Берлін
• 
  Створкавы алтар «Паліпціх Альбані» П’етра Перуджына «Ражство са святымі». 1491. Збор Тарлоніа. Рым
• 
  Барэльеф у люнеце над уваходам у царкву Св. Стэфана ў Парыжы