Лявонцій (Бондар)
Мітрапаліт Лявонцій (у свеце Леанід Фадзеевіч Бондар; 1913, Мерач, Троцкі павет, Віленская губерня — 24 студзеня 1999) — беларускі і рускі праваслаўны дзеяч.
Мітрапаліт Лявонцій | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
|
||||||
| 14 мая 1963 — 24 студзеня 1999 | ||||||
| Царква | Руская праваслаўная царква | |||||
| Папярэднік | Паладый (Камінскі) | |||||
| Пераемнік | Валянцін (Мішчук) | |||||
|
||||||
| 5 мая 1961 — 14 мая 1963 | ||||||
| Папярэднік | Донат (Шчогалеў) | |||||
| Пераемнік | Касіян (Яраслаўскі) | |||||
|
||||||
| 10 жніўня 1956 — 5 мая 1961 | ||||||
| Папярэднік | Мітрафан (Гутоўскі) | |||||
| Пераемнік | Пётр (Карпусюк) | |||||
| Адукацыя | ||||||
| Імя пры нараджэнні | Бондар Леанід Фадзеевіч | |||||
| Нараджэнне |
24 красавіка (7 мая) 1913 |
|||||
| Смерць |
24 студзеня 1999 (85 гадоў) |
|||||
| Пахаванне | ||||||
| Прыняцце свяшчэннага сану | 2 студзеня 1944 | |||||
| Прыняцце манаства | 28 снежня 1943 | |||||
| Епіскапская хіратонія | 10 жніўня 1956 | |||||
| Узнагароды |
|
|||||
БіяграфіяПравіць
З сям'і псаломшчыка. У 1935 скончыў Віленскую духоўную семінарыю, а ў 1939 — Праваслаўны Багаслоўскі факультэт Варшаўскага ўніверсітэта, атрымаўшы ступень магістра багаслоўя.
У 1940—1942 паслушнік у Віленскім Святадухаўскім манастыры. 26 снежня 1943 пастрыжаны ў манаства, пасвечаны ў іераманаха 2 студзеня 1946. У 1946 прызначаны рэктарам Багаслоўска-пастырскіх курсаў пры Жыровіцкім манастыры з узвядзеннем у сан ігумена. У 1947—1949 святар у в. Хоўхла Маладзечанскага раёна і ў в. Ястрэбль Брэсцкай вобласці. У лістападзе 1949 стаў інспектрам і выкладчыкам Мінскай Духоўнай семінарыі пры Жыровіцкім манастыры. Выкладаў Свяшчэннае Пісанне Старога Запавету, склаў машынапісны канспект па Старым запавеце для ўсіх чатырох класаў семінарыі. З ліпеня 1953 — намеснік Жыровіцкага манастыру ў сане архімандрыта.
23 ліпеня 1956 стаў Бабруйскім епіскапам, вікарыем Мінскай епархіі. Служыў у Свята-Мікольскім саборы Бабруйску аж да яго зачынення. У 1960 часова кіраваў Мінскай епархіяй. У маі 1961—1963 кіравальны архірэй Новасібірскай і Барнаульскай епархіі. З 1963 кіраваў Арэнбургскай епархіяй. Ад 1971 архіепіскап. На інтранізацыі патрыярха Алексія II як самы старэйшы па хіратоніі архірэй у Рускай праваслаўнай царкве ўручыў яму архіпастырскае жазло. Ад 1992 мітрапаліт. За гады служэння Лявонція ў Арэнбургскай епархіі колькасць прыходаў вырасла больш чым у сем разоў і дасягнула ста адзінаццаці.
Пахаваны ў Мікольскім кафедральным саборы Арэнбурга. Быў узнагароджаны ордэнамі: вялебнага Сергія Раданежскага I і II ступені, святога роўнаапостальнага князя Уладзіміра II ступені, святога вернага князя Данііла Маскоўскага I ступені, ордэнам Сяброўства народаў. Ганаровы грамадзянін Арэнбурга. Ведаў сем моў і на памяць цытаваў Біблію. Сабраў велізарную бібліятэку.