Лявон Арсенавіч Джулфалакян
Ляво́н Арсе́навіч Джулфалакя́н (арм.: Լևոն Ջուլֆալակյան; нар. 5 красавіка 1964, Ленінакан, Армянская ССР, СССР) — савецкі і армянскі барэц грэка-рымскага стылю, чэмпіён Еўропы (1986), свету (1986) і Алімпійскіх гульняў (1988), Заслужаны майстар спорту СССР (1986). Другі (пасля Сурэна Налбандзяна) этнічны армянін — чэмпіён Алімпійскіх гульняў па грэка-рымскай барацьбе[1].
 Лявон Джулфалакян | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Агульная інфармацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Пол | мужчынскі пол | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Поўнае імя | Лявон Арсенавіч Джулфалакян | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Спецыялізацыя | грэка-рымская барацьба | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Нарадзіўся |
5 красавіка 1964 (59 гадоў) Ленінакан, Армянская ССР, СССР |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства |
 СССР→ Арменія |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Альма-матар | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Гады кар’еры | 1981 — 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Трэнеры | Арам Саркісян | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Рост | 167 см | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Вага | 68 кг | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Узнагароды і медалі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
БіяграфіяПравіць
Нарадзіўся 5 красавіка 1964 года ў Ленінакане. Паколькі абодва бацькі ў яго былі гімнастамі, з ранняга ўзросту наведваў секцыю спартыўнай гімнастыкі, потым пачаў займацца грэка-рымскім барацьбой у Гюмрийской ДЮСШ. На працягу ўсёй сваёй спартыўнай кар'еры трэнаваўся пад кіраўніцтвам Арама Саркісяна.
У 1983 годзе перамог на юнацкай першасці СССР, у 1984 і 1985 гадах рабіўся прызёрам чэмпіянату СССР сярод дарослых. У 1985 годзе быў улучаны ў склад зборнай СССР і стаў уладальнікам Кубка свету, у 1986 годзе заваяваў званні чэмпіёна Еўропы і чэмпіёна свету.
На Летніх Алімпійскіх гульнях 1988 года у Сеуле змагаўся ў вагавай катэгорыі да 68 кілаграмаў.
У сутычках:
- у першым коле на 3-й хвіліне за выяўнай перавагай з рахункам 15-0 выйграў у Дуга Етса (Канада);
- у другім коле на 1-й хвіліне за выяўнай перавагай з рахункам 16-0 выйграў у Кіпту Салбея (Кенія);
- у трэцім коле па балах з рахункам 9-2 выйграў у Эндзі Сераса (ЗША);
- у чацвёртым коле па балах з рахункам 8-4 выйграў у Петрыча Карарэ (Румынія);
- у пятым коле на 1-й хвіліне тушыраваў Ежы Капаньскі (Польшча) і выйшаў у фінал;
У фінале змагаўся з Кім Сонг Мунгам (Паўднёвая Карэя), выйграў у яго па балах з рахункам 9-3 і стаў алімпійскім чэмпіёнам.
Асноўныя спаборніцтвы і месцыПравіць
| Год | Турнір | Занятае месца |
|---|---|---|
| 1983 | Чэмпіянат СССР сярод юнакоў | 1 |
| 1984 | Чэмпіянат СССР сярод моладзі | 1 |
| 1984 | Чэмпіянат Еўропы сярод моладзі | 1 |
| 1985 | Кубак свету | 1 |
| 1986 | Чэмпіянат Еўропы | 1 |
| 1986 | Чэмпіянат свету | 1 |
| 1987 | Гран-пры | 2 |
| 1987 | Гран-пры ФІЛА | 5 |
| 1988 | Алімпійскія гульні | 1 |
| 1989 | Чэмпіянат свету | 3 |
Скончыў Ленінаканскі дзяржаўны педагагічны інстытут ім. М. Налбандзяна (1985)[1]. Кавалер ордэна Дружбы народаў, ордэны «Знак Пашаны», узнагароджаны медалямі «За заслугі перад Бацькаўшчынай» 1 і 2 ступені[3].
З 1999 года галоўны трэнер зборнай Арменіі па грэка-рымскай барацьбе, прэзідэнт Саюза армянскіх алімпійцаў. З 2002 года першы віцэ-прэзідэнт Федэрацыі барацьбы Арменіі. Чалец выканаўчага камітэта Нацыянальнага алімпійскага камітэта Арменіі.
Жыве ў Ерэване. Сыны Лявона Джулфалакяна таксама сур’ёзна займаюцца грэка-рымскай барацьбой. Старэйшы сын Арсен Джулфалакян (нар. 1987) з’яўляецца чэмпіёнам Еўропы (2009) і свету (2014), срэбным прызёрам Алімпійскіх гульняў (2012)[4].
У Арменіі праводзіцца традыцыйны турнір на прызы Лявона Джулфалакяна[5].
Зноскі
- ↑ а б Левон Джулфалакян
- ↑ International Federation of Associated Wrestling Styles(недаступная спасылка)
- ↑ Указ Президента РА
- ↑ Роман Власов: Как говорит Александр Карелин, с бронзовой медали лучше начинать, чем заканчивать
- ↑ Армянские мелодии на борцовских коврах Москвы Архівавана 5 кастрычніка 2013.