Лялечны дом (п’еса)

«Лялечны дом» (нарв.: Et dukkehjem) — п'еса нарвежскага драматурга Генрыка Ібсена, напісаная ў 1879 годзе, якая стала яго першым сенсацыйным творам і цяпер з'яўляецца, напэўна, самай вядомай п'есай гэтага аўтара, якая, таксама, уваходзіць у спіс абавязковага чытання ў шматлікіх сярэдніх школах і ўніверсітэтах. Пасля першай публікацыі п'еса выклікала супярэчнасці праз сваю вострую крытыку шлюбных нормаў XIX стагоддзя[1]. Твор будуецца па формуле п'есы з акуратна выбудаванай фабулай, але ў апошнім акце традыцыйная драматычная канцоўка сканчваецца не распутваннем, а дыскусіяй Норы Хэльмэр і яе мужа, Торвальда Хэльмера. П'еса часта называецца першай сапраўднай фемінісцкай п'есай. Значнасць яе была прызнаная ЮНЕСКА ў 2001 годзе, калі аўтаграфаваны рукапіс «Лялечнага дома» Ібсена быў ўключаны ў спіс «Памяці свету» ў знак агульнага прызнання гістарычнай каштоўнасці літаратурнага шэдэўра[2].

Тытульны ліст арыгінальнага рукапісу, 1879
Аўтар Генрык Ібсен
Дзейныя асобы Торвальд Хэльмер
Нора
Кругстад
Фру Ліннэ
Д-р. Ранк
Дзеці
Анна-Марыя
Абставіны дзеі Дом сям'і Хэльмэр у нявызначаным нарвежскім горадзе альбо пасёлку, прыблізна 1879
Дата прэм’еры 21 снежня 1879
Месца прэм’еры Капенгаген
Данія
Агульная тэма Феміністычнае абуджэнне добрай жонкі і маці з сярэдняга клясу
Жанр драма

Крыніцы

правіць
  1. Joseph Wood Krutch. "Modernism" in Modern Drama, A Definition and an Estimate. — First. — Ithaca: Cornell University Press, 1953. — P. 9.
  2. Henrik Ibsen: A Doll's House. UNESCO Memory of the World Programme (14 снежня 2009).