Ліга Манархічная Вялікага Княства Літоўскага

Лі́га Манархі́чная Вялі́кага Кня́ства Літо́ўскага (таксама Лі́га Манархі́чная ВКЛ або ЛМ ВКЛ) — грамадскае згуртаванне ліцвінаў-манархістаў у Беларусі. Задзіночанне займаецца папулязацыяй гісторыі Вялікага Княства Літоўскага, традыцыяў і ідэяў ліцвінства, кансерватызму і манархізму, пазней традыцыяналізму, выступае за аднаўленне Вялікага Княства Літоўскага[2] і Рэчы Паспалітай[3], за лацінку[4], супраць глабалізацыі[5]. Арганізацыя штогод прымае ўдзел у шэсцях на Дзяды і часам у маршы незалежнасці[6].

Ліга Манархічная Вялікага Княства Літоўскага
Тып арганізацыі Грамадскае аб’яднанне
Кіраўнікі
Маршалак[1] Аляксандр Ян Стральцоў-Карвацкі
Заснаванне
Дата заснавання 2002 год
https://vk.com/ligawkl

Дзейнасць правіць

28 лютага 1995 года з’яўляецца газета аб’яднання — «LITWA: hłos monarchisty». Да 1998 у склад рэдакцыі ўваходзілі Уладзімір Міхневіч, Аляксандр Ян Стральцоў-Карвацкі і Уладзімір Пятровіч. З 1998 рэдактарам газеты з’яўляўся Аляксандр Ян Стральцоў-Карвацкі.

Па стварэнні Манархічнай Лігі быў утвораны ў 2002 годзе аргкамітэт. У аргкамітэце было няшмат чальцоў, фактычна да 50 чалавек.[7]

У 2009 годзе прадстаўляе беларускую лацінскую клавіятуру «Keyboard Lithuaniae».[8]

У 2010 годзе Стральцоў-Карвацкі ад імя руху напісаў ліст пра пазамаральную і руйноўную для грамадства дзейнасць праваабарончай арганізацыі «ГейБеларусь». З ліста:

Варта пракламаваць ідэю адпору для ГейБеларусь, падобна як у Польшчы фармуецца «Ruch Odparcia Palikota». Геям - іх месца ў іх дамах, але не на нашых вуліцах і парламентах. Найважнейшы час прапагандаваць Супольнасць Нармальных Людзей. Няхай жыве нармальнасць!

23 снежня 2011 года чальцы задзіночання разам з чальцамі аб’яднання «Краёвае згуртаванне літвінаў» усталявалі вялікі крыж у Курапатах побач з тым месцам, дзе сябры лігі ўжо ставілі крыж у 2002 годзе.

У 2012 року маршалак Лігі Манархістаў Аляксандр Стральцоў-Карвацкі зарэгістраваны кандыдатам у дэпутаты па Гарадзенскай сельскай выбарчай акрузе № 52. Агітацыя ішла пад выключна кансерватыўнымі лозунгамі[9].

У 2014 годзе арганізацыя прымае ўдзел у перэгрынацыі разам з фігурай Маці Божай Фацімскай, ейныя сябры наведалі Шаўлі, Цытавяны, Міцайчы, Байсагалу, Кельмы, Вільню, Салечнікі, Дзевянішкі і ўзялі ўдзел у пешай пілігрымцы з Цытавянаў да Шыдлова, дзе, як паведамляецца, у 1608 годзе мясцовым людзям аб’явілася Багародзіца, якая выказала скаргу, што імя Яе Сына не шануецца[10].

Зноскі

Спасылкі правіць