Лінейны карабель

Лінейны карабель, скарочана лінко́р[1] або лінкар — клас браніраваных артылерыйскіх караблёў водазмяшчэннем 20—70 тысяч тон, даўжынёй 150—280 м, узброеных гарматамі галоўнага калібра 280—460 мм, з экіпажам 1500—2800 чалавек. Лінко́ры ўжываліся ў XX стагоддзі для знішчэння караблёў праціўніка ў складзе баявога злучэння і артылерыйскай падтрымкі сухапутных аперацый. Быў эвалюцыйным развіццём браняносцаў другой паловы XIX стагоддзя.

«Дрэдноўт» — родапачынальнік класа лінко́раў.

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Напісанне паводле слоўніка Крапівы, трэба глядзець БЭ.

Літаратура правіць

  • All the world's battleships. 1906 to the present. — London: Conway Maritime Press, 1996. — ISBN 0-85177-691-4.
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1906—1921. — Annapolis, Maryland, U.S.A.: Naval Institute Press, 1985. — ISBN 0-87021-907-3.
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1922—1946. — London: Conway Maritime Press, 1980. — ISBN 0-85177-146-7.
  • Garzke W., Dulin R. British, Soviet, French and Dutch Battleships of World War II. — London: Jane Publising Company Ltd, 1980. — ISBN 71-106-0078-X.
  • Hore P. Battleships. — London: Lorenz Books, 2005. — ISBN 0-7548-1407-6.
  • Sandler S. Battleships. An illustrated history of their impact. — Santa Barbara, USA: ABC-CLIO, 2004. — ISBN 1-85109-410-5.

Спасылкі правіць