Лявон Антонавіч Луцкевіч

Лявон Антонавіч Луцкевіч
	Лявон Антонавіч Луцкевіч
Род дзейнасці:	грамадскі дзеяч, мемуарыст, пісьменнік
Дата нараджэння:	17 сакавіка 1922
Месца нараджэння:	Вільня, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Дата смерці:	28 ліпеня 1997 (75 гадоў)
Месца смерці:	Вільнюс, Вільнюскае гарадское самакіраванне, Вільнюскі павет, Літва;
Бацька:	Антон Іванавіч Луцкевіч
Маці:	Зоф’я Абрамовіч[d]
Жонка:	Галіна Антонаўна Войцік
Альма-матар:	Віленская беларуская гімназія (1936); Дзяржаўная тэхнічная школа ў Вільні[d] (1940);

Лявон Антонавіч Луцкевіч (13 сакавіка 1922, Вільня — 28 ліпеня 1997, Вільнюс) — беларускі грамадскі і культурны дзеяч, педагог, мемуарыст^[1].

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Луцкевіч.

Змест

Сын прэм'ер-міністра Беларускай Народнай Рэспублікі Антона Луцкевіча. Скончыў Віленскую беларускую гімназію. Падчас нямецкай акупацыі настаўнічаў, прымаў удзел у нацыянальным падполлі. У 1944 уступіў у Беларускую Краёвую Абарону. Арыштаваны савецкай дзяржбяспекай у Польшчы ў канцы 1945. Быў асуджаны на судовым працэсе над кіраўніцтвам Беларускай Незалежніцкай Партыі. Пасля вызвалення жыў у Вільнюсе, з канца 1980-х г. актыўна падтрымліваў беларускі адраджэнскі рух^[1].

Луцкевіч Л. Вандроўкі па Вільні. — Вільня: Рунь, 1998.— 160 с.: іл. ISBN ISBN 9986-9228-2-8.

Ёрш С. Вяртанне БНП: Асобы і дакументы Беларускай Незалежніцкай Партыі. Мн.; Слонім, 1998; Антысавецкія рухі.