Магнітны момант
Магнітны момант, магнітны дыпольны момант - асноўная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці рэчывы. Крыніцай магнетызму, згодна з класічнай тэорыі электрамагнітных з'яў, з'яўляюцца электрычныя макра- і мікратокі. Элементарнай крыніцай магнетызму лічаць замкнёны ток. Магнітным момантам валодаюць элементарныя часціцы, атамныя ядра, электронныя абалонкі атамаў і малекул. Магнітны момант элементарных часціц (электронаў, пратонаў, нейтронаў і іншых), як паказала квантавая механіка, абумоўлены існаваннем у іх ўласнай механічнага моманту - спіна.
Магнітны момант | |
---|---|
Размернасць | L2I |
Адзінкі вымярэння | |
СІ | А⋅м2 |
Заўвагі | |
вектарная велічыня |
Магнітны момант вымяраецца ў А⋅м2 або Дж/Тл (СІ), альбо эрг/Гс (СГС), 1 эрг/Гс = 10-3 Дж/Тл. Спецыфічнай адзінкай элементарнага магнітнага моманту з'яўляецца магнетон Бора.
Формулы для вылічэння магнітнага моманту
правіцьУ выпадку плоскага контуру з электрычным токам магнітны момант вылічаецца як
- ,
дзе — сіла току ў контуры, — плошча контуру, — адзінкавы вектар нармалі да плоскасці контуру. Кірунак магнітнага моманту звычайна знаходзіцца па правілу свярдзёлка: калі круціць ручку свярдзёлка ў кірунку току, то кірунак магнітнага моманту будзе супадаць з кірункам паступальнага руху свярдзёлка.
Для адвольнага замкнёнага контуру магнітны момант знаходзіцца з:
- ,
дзе — радыус-вектар, праведзены з пачатку каардынат да элемента даўжыні контуру
У агульным выпадку адвольнага размеркавання токаў у асяроддзі:
- ,
дзе — шчыльнасць току у элеменце аб'ёму .
Літаратура
правіць- Ландау, Л. Д., Лифшиц, Е. М. Теория поля. — Издание 7-е, исправленное. — М.: Наука, 1988. — 512 с. — («Теоретическая физика», том II). — ISBN 5-02-014420-7