У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Магнітны момант, магнітны дыпольны момант - асноўная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці рэчывы. Крыніцай магнетызму, згодна з класічнай тэорыі электрамагнітных з'яў, з'яўляюцца электрычныя макра- і мікратокі. Элементарнай крыніцай магнетызму лічаць замкнёны ток. Магнітным момантам валодаюць элементарныя часціцы, атамныя ядра, электронныя абалонкі атамаў і малекул. Магнітны момант элементарных часціц (электронаў, пратонаў, нейтронаў і іншых), як паказала квантавая механіка, абумоўлены існаваннем у іх ўласнай механічнага моманту - спіна.

Магнітны момант
Размернасць L2I
Адзінкі вымярэння
СІ Ам2
Заўвагі
вектарная велічыня
Электрадынаміка
Электрычнасць · Магнетызм

Магнітны момант вымяраецца ў Ам2 або Дж/Тл (СІ), альбо эрг/Гс (СГС), 1 эрг/Гс = 10-3 Дж/Тл. Спецыфічнай адзінкай элементарнага магнітнага моманту з'яўляецца магнетон Бора.

Формулы для вылічэння магнітнага моманту

правіць

У выпадку плоскага контуру з электрычным токам магнітны момант вылічаецца як

 ,

дзе  сіла току ў контуры,  плошча контуру,   — адзінкавы вектар нармалі да плоскасці контуру. Кірунак магнітнага моманту звычайна знаходзіцца па правілу свярдзёлка: калі круціць ручку свярдзёлка ў кірунку току, то кірунак магнітнага моманту будзе супадаць з кірункам паступальнага руху свярдзёлка.

Для адвольнага замкнёнага контуру магнітны момант знаходзіцца з:

 ,

дзе  радыус-вектар, праведзены з пачатку каардынат да элемента даўжыні контуру  

У агульным выпадку адвольнага размеркавання токаў у асяроддзі:

 ,

дзе  шчыльнасць току у элеменце аб'ёму  .

Літаратура

правіць

Гл. таксама

правіць