Магн Максім
Магн Максім (лац.: Magnus Clemens Maximus, вал.: Macsen Wledig, каля 335 — 27 жніўня 388) — імператар-узурпатар Захаду Рымскай імперыі ў 383—388 гадах.
| Магн Максім | |
|---|---|
.jpg) | |
| Нараджэнне |
335[1] |
| Смерць |
27 жніўня 388 ці 28 жніўня 388 |
| Імя пры нараджэнні | лац.: Flavius Magnus Maximus |
| Жонка | Алена з Кэрнарфона[d] |
| Дзеці | Флавій Віктар[d], Оўайн Чарнагубы[d], Анун Дынад[d], Пебліг[d], Цыстэнін Фаўр[d] і Sevira[d] |
| Дзейнасць | палітык |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Рымскі палкаводзец у Брытаніі Магн Максім падняў паўстанне ў 383 годзе супраць імператара Грацыяна. Пасля забойства Грацыяна, Магн Максім падзяліў па мірным пагадненні праўленне над Захадам Рымскай імперыі з братам забітага, юным імператарам Валентыніянам II. У 387 годзе узурпатар выгнаў Валентыніяна з Італіі, стаўшы адзіным кіраўніком усёй Заходняй Рымскай імперыі. У 388 годзе ў выніку інтэрвенцыі імператара Усходу Рымскай імперыі Феадосія Вялікага Магн Максім быў захоплены ў палон і пакараны смерцю.
У сярэднявечнай валійскай традыцыі Максім праслаўляе сябе як магутны васпан з Брытаніі Максаен Уледыг, які стаў імператарам Рыма і родапачынальнікам валійскіх каралёў.
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #102398631 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.