Мальтоза (ад англ.: malt — солад) — саладовы цукар, 4-О-α-D-глюкапіраназіл-D-глюкоза, прыродны дыцукрыд, які складаецца з двух рэшткаў D-глюкозы. Змяшчаецца ў вялікай колькасці ў прарослым зерні (соладзе) ячменю, жыта і іншых збожжавых; выяўлены таксама ў таматах, у пылку і нектары шэрагу раслін.

Мальтоза
Выява хімічнай структуры
Мальтоза
Агульныя
Сістэматычнае найменне 4-О-α-D-глюкапіраназіл-D-глюкоза
Традыцыйныя назвы Мальтоза
Хім. формула C12H22O11
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.) Белы парашок або крышталь
Малярная маса 342,32 г/моль
Шчыльнасць 1.54 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Хімічныя ўласцівасці
Растваральнасць у вадзе 1.080 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 69-79-4
PubChem 439186
Рэг. нумар EINECS 200-716-5
SMILES
Рэг. нумар EC 200-716-5
RTECS LZ6600000

Фізічныя ўласцівасці

правіць

Мальтоза лёгка растваральная ў вадзе, мае салодкі смак. Малекулярная маса мальтозы 342,32 а.а.м. Тэмпература плаўлення 108 °С (бязводная).

Хімічныя ўласцівасці

правіць

Мальтоза з’яўляецца аднаўляючым цукрам, бо мае незамешчаную паўацэтальную гідраксільную групу.

Мальтоза пры кіпячэнні з разведзенай кіслатой і пры дзеянні ферменту мальтаза гідралізуецца (утвараюцца дзве малекулы D-глюкозы C6H12O6):

 

Літаратура

правіць