Марат Дзмітрыевіч Князеў
Марат Дзмітрыевіч Князеў (1 мая 1934, Беларуская ССР — 16 красавіка 1984, Масква) — савецкі кардыяхірург, Лаўрэат Дзяржаўных прэмій СССР (1975, 1988), доктар медыцынскіх навук, прафесар[2].
Марат Дзмітрыевіч Князеў | |
---|---|
Дата нараджэння | 1 мая 1934 ці 1934[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 16 красавіка 1984 ці 1984[1] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | навуковец, урач, хірург, кардыяхірург, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | кардыяхірургія[d], медыцына[1] і хірургія[1] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук |
Навуковае званне |
|
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Boris Petrovsky[d] |
Прэміі | |
Узнагароды |
Біяграфія правіць
Нарадзіцца 1 мая 1934 года у вёсцы Коханава Беларускай ССР у сям’і настаўнікаў. Скончыў Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут. Доктар медыцынскіх навук, прафесар. Адзін з першых хірургаў СССР і Расіі, які актыўна працаваў па праблеме хірургічнага лячэння ішэмічнай хваробы сэрца. Узначальваў аддзяленне каранарнай хірургіі Усесаюзнага навуковага цэнтра хірургіі АМН СССР (цяпер — РНЦХ РАМН), г. Масква.
Пасля заканчэння інстытута працаваў хірургам райбальніцы ў Белавежскай пушчы. У 1959 годзе паступіў у аспірантуру НДІ клінічнай і эксперыментальнай хірургіі Міністэрства аховы здароўя СССР у Маскве.
У 1962 годзе паспяхова абараніў кандыдацкую дысертацыю «Клініка, дыягностыка і хірургічнае лячэнне атэрасклератычных аклюзій біфуркацыі аорты і падуздышных артэрый». Навуковым кіраўніком быў прафесар Барыс Васільевіч Пятроўскі. Ужо кандыдатам медыцынскіх навук прыехаў у Мінск, дзе яго прынялі асістэнтам кафедры шпітальнай хірургіі БелДІУВ (цяпер — БелМАПА), але неўзабаве быў адкліканы ў Маскву ў той жа НДІ клінічнай і эксперыментальнай хірургіі, дзе і прайшоў шлях ад ардынатара да прафесара.
У 1964 годзе быў камандзіраваны ў Нью-Ёрк (ЗША) для працы лекарам у дыпламатычным прадстаўніцтве СССР пры ААН. Выконваючы асноўныя абавязкі, таксама стажыраваўся ў клініцы вядомага кардыяхірурга Майкла Эліса Дэбейкі. Вярнуўшыся праз 5 гадоў у Маскву, абараніў доктарскую дысертацыю «Вострая артэрыяльная непраходнасць аорты і артэрый канечнасцяў». Навуковым кіраўніком быў акадэмік Б. В. Пятроўскі. З 1969 узначальваў аддзяленне сасудзістай хірургіі ў НДІ і быў абраны загадчыкам створанай ім кафедры сасудзістай хірургіі Цэнтральнага інстытута ўдасканалення ўрачоў.
У аддзяленні распрацоўваліся прыярытэтныя праблемы хірургічнага лячэння ІХС, паталогіі груднога і брушнога аддзелаў аорты, брахіацэфальных артэрый і вазарэнальнай гіпертаніі.
Ён першым у СССР у ліпені 1970 года выканаў аўтавенознае аортакаранарнае шунтаванне з добрым вынікам 39-гадоваму мужчыне, які перанес два інфаркту міякарда[3].
Праца правіць
- Аўтар манаграфіі «Хірургія хранічнай ішэмічнай хваробы сэрца».
- Манаграфія «Вострыя трамбозы і эмбаліі біфуркацыі аорты і артэрый» у суаўт. з А. С. Беларусавым. — Мінск, 1977, с. 159
- Хірургія хранічнай ішэмічнай хваробы сэрца ў суаўт. з Б. У. Шабалкіным. Мн., 1978, 250 °C.
Прэміі правіць
- Дзяржаўная прэмія СССР (лістапад 1975 года) — за аднаўленчую і пластычную хірургію аорты і яе галін.
- Дзяржаўная прэмія СССР (лістапад 1988 года) — за распрацоўку і ўкараненне ў клінічную практыку метадаў хірургічнага лячэння ішэмічнай хваробы сэрца (пасмяротна).
Сям’я правіць
Жонка — Таццяна Аляксандраўна Князева (Рашэтнікава)[4] — доктар медыцынскіх навук, прафесар Інстытута курорталогіі і рэабілітацыі, дачка Ганна, унучка Таццяна.
Смерць правіць
16 красавіка 1984 года, у дзень нараджэння жонкі трагічна загінуў у ДТЗ, не дажыўшы да 50-годдзя ўсяго два тыдні. Пахаваны на Кунцаўскіх могілках.
Зноскі
- ↑ а б в г Czech National Authority Database Праверана 24 мая 2023.
- ↑ Князев М. Д.
- ↑ Первое коронарное шунтирование человеку(недаступная спасылка)
- ↑ Князева Т. А. . Архівавана з першакрыніцы 22 чэрвеня 2021.